Sessiz

2.Bölüm

Merdivenlerde dikildiğimi Duru beni dürtünce anladım. Normalde fazla konuşan biri olmadığım için arkadaş olarak kendime Duru'yu uygun bulmuştum çünkü o da konuşmayı gereksiz bulan bir kızdı. Arada bir konuşsakta asla dedikodu falan yapmazdık. Okulun ortalarındaydık. Duru annemin arkadaşının kızıydı.

"Çarptığın çocuğu tanıyor musun? Sence de çok tatlı değil mi?"diyerek dalgasını geçti. Bence tatlı falan değildi.
Neşeli..
Belki biraz neşeli..
Duru'nun yüz ifadesine baktığım zaman gerçekten onu tatlı buluyordu.
Ya da öyle sanıyordu.
"Duru'cuğum."dedim. Uyarılı bir şekilde.
"Kesinlikle tatlı değil."diyerek sınıfa çıktım. Sınıflarımız ayrıydı. Bu sene karışmıştı tabii. Oflayarak sırama geçtim. Sınıftaki şımarıklardan nefret ediyordum!!! Bana laf atmasalar olmazdı sanki.
"Sen kime çarptığını biliyor musun?"dedi içlerinden esmer olanı. Kendini güzel sanan tiplerdendi ve maalesef güzeldi. Adı Selin olmalıydı. Umursamadan telefonu elime aldım.
"Bence neşeli halinde olduğuna şükretmeliydin yoksa..seni döverdi."diyerek kısa bir kahkaha attı arkamdaki şahsiyet. Arkamı dönüp "Tecrübeli gözüküyorsun. Yoksa..seni dövdü mü? Yumruğu güzel miydi?"diyerek önüme döndüm. Mesaj Duru'dandı.

"Tenefüste beni almaya gelirsin."

Genelde o beni almaya gelirdi. Bişey yazmadım. Çok geçmeden Fizikçi de gelmişti. Ama yanında başka bir öğrenci daha vardı. Banane diyerek takmadım. Sınıfta hiç arkadaşım yoktu. Ama umrumda değildi. Buradaki herkes şımarıktı. Kolejin zararları.

Madde 1- Şımarık çocuklar
Madde 2- Yaptığın hareketlere dikkat et. Her an gözetim altındasın.
Hatırladıkça yazarım.
Önümdeki kitapla ilgilenirken Fizikçi birini tanıtıyordu. Yüzüne dikkatlice baktım. Bu az önce çarpıştığım kahverengiliydi.

Gecikmeden yazmaya çalıştım. Yine kısa oldu sayılır. Gün içinde 2 bölüm olduğu için kısa oldu kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum..♥♥