David uyandığında yatağından doğruldu. Kafasını sağ tarafına çevirdiğinde yatağında bir kızın olduğunu fark etti. Siktir diyerek yataktan fırladı ve dün gece eve gelmeden önce yaşadıklarını zihninde canlandırdı. Tam o sırada yatağındaki kız uyandı. David'in "sen de kimsin" lafına cevap olarak David'in dudaklarına ıslak bir öpücük kondurdu. David, kızı olanca gücüyle itti ve yere fırlattı. Güneşin ışıltısı yavaş yavaş odaya doluyordu. Kız yüzünü kaldırdığında David adeta donmuşçasına kalakaldı. Zihninde bir şeyler canlandı. Sanki bu kızı 3 sene evvel üniversitede görmüştü.
############################
David üniversitenin giriş kapısı önüne gelmişti. Elindeki kağıtları karıştırırken aniden birinin yardım çığlıklarını duydu. Anlaşılan ses üniversitenin arka giriş kapısından geliyordu. Bir kız yerde yatıyordu. David koşarak kızın yanına geldi. Kız
yerde acı içinde yatıyordu. David "iyi misiniz? "diyerek kıza sordu. Kız ona "sizce iyi bir durumda mı gözüküyorum! "cevabını verdi. David affedersiniz diyerek kızı yerden kaldırdı. Kızın burnu kanıyordu. David cebindeki peçeteyi çıkararak kıza uzattı. Kız teşekkür ederim dedi. Uzun bir süreden sonra sessizliği David bozdu. "İyi olduğunuza emin misiniz? Isterseniz hastaneye gidebiliriz"dedi. Kız "Hayır, tesekkürler.Gayet iyiyim" dedi.
Aradan bir hafta geçtikten sonra David üniversitede gördüğü kızın silüetini unutamıyordu. Bir yandan da kendine kızıyordu. İçinden keşke elini tutup hastaneye götürseydim. Belkide daha çok konuşma fırsatımız olur diyordu.
############################
Seni hatırlıyorum 3 sene evvel sana üniversitede yardım etmiştim. Ama şimdi yatağımdasın! Senin kim olduğunu bile bilmiyorum! David kız ağlamaya başlamasa susmayacaktı. Kendine yakıştırmadı bu yaptığını. Olayın ne olduğunu bile anlamamıştı.
Merhaba arkadaşlar. Bu bölümü beğendiyseniz votelemeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Şimdiden teşekkürler!
