Love Or Just A Stranger?

16

{Maya}

"Eindelijk!" Klinkt de ongeruste stem van mama. "Waar was je? Was je veilig?"

"Ja mam, ik.."

"Was je bij je vriend?"

"Euh.. Ja.. Mam ik .."

"Nee het is oke, ik heb geen problemen met je relatie.
Je vader nog wel, maar die draait wel bij ik heb een stevig gesprek gehad met hem toen je weg was."

"Echt?"

"Ja" mam komt korter bij en neemt me in haar armen.

"Dankje mam.."

"Graag gedaan schat, ik hou van je."

"Khou ook van jou."
Ongemakkelijk bevrijd ik me uit mama haar armen.

"Als je wil mag je vriend langskomen, dan kan ik hem ook eens leren kennen en kan ik misschien een goed woordje doen bij je vader."

"Echt?"

"Tuurlijk."

"Oké ik zal hem straks bellen."
Na die woorden loop ik mn kamer in om Maxim op te bellen.

Als ik klaar ben met Maxim te bellen, bel ik even naar Paulien.
Met haar kan ik nog steeds het beste praten over alles.
Ze is echt als een zus voor me.

"Heyy Paulien."

"Hey! Alles oke? Waarom bel je?"

"Ja en nee. Ik had gewoon even nood aan een babbel."

"Tuurlijk! Zeg op, wat zit je dwars?"

"Wel.." Opluchtend vertel ik het hele verhaal van de voorbije 2 dagen.
Daarna vertelt zij ook wat ik al allemaal gemist heb.
Blijkbaar heeft ze een nieuwe jongen leren kennen van de school.
Ze is echt helemaal dol van hem.

"Maar ik moet je laten. Ik zie je morgen wel met de fiets!"

"Oke, tot morgen."

"Daag! Kusjes"

Met een zucht leg ik de telefoon neer en laat ik me vallen op mijn bed.
Ik maak me zorgen om hoe mama gaat reageren op Maxim.
Misschien vindt ze hem wel niet goed genoeg.
Misschien juist wel.
Ik weet het niet.

Opeens schiet het in mijn hoofd.."shit!"
Morgen is er een grote herhaling's test voor frans.
Ik kan echt niks van die domme taal. Ik zou maar beter studeren.
Ik heb geen zin in een buis. Mijn punten zijn nu al zo slecht.

De leerstof is echt moeilijk.
Na bijna anderhalf uur studeren, samenvattingen maken en oefeningen maken, wordt ik opgeschrikt door de bel.

"Shit! Maxim!"

Ik ben de tijd helemaal uit het oog verloren.
Ik klap mijn boek toe en kijk nog snel in de spiegel en doe een beetje parfum op mijn polsen voor ik naar beneden ga.

Als ik beneden aankom is Maxim al binnen. Mam heeft hem binnen gelaten. Ze zitten zelfs al aan de tafel in de woonkamer.

Ik lach zwakjes naar Maxim en schuif de stoel naast hem achter uit.
Mama kijkt ons lachend aan.

"Jullie lijken wel een mooi koppel." Lacht ze.

Ik voel me nogal ongemakkelijk.
Het is de eerste keer dat ik mijn vriendje voorstel aan mijn ouders.
Nou ja aan mijn moeder tenminste..

"Vertel nou eens, hoe lang zijn jullie al samen?"

"Enkele maanden, 3 om precies te zijn." Antwoord Maxim zonder aarzelen.
Ik kijk hem met vragende aan en knijp in zijn hand die onder tafel op mijn hand licht.
We zijn nog maar enkele weken samen, geen maanden.
Als hij me aankijkt lacht hij en geeft hij me een knipoog.

Ik wil niet echt liegen tegen mijn mama maar nu kan ik natuurlijk weer niet terug, fijn.

Na een gesprek van ongeveer een half uurtje moet mama weg.
Ze had een afspraak ergens ik weet niet waar.
Ik had verwacht dat ze zou wachten tot maxim zou weg gaan maar in tegen deel, ze is gewoon weg gegaan en heeft ons alleen gelaten, tot mijn verbazing!

Opgelucht val ik in Maxim's armen. Meteen drukt hij zijn lippen op mijn voorhoofd.