Love Or Just A Stranger?

1

{Maya}

Oh nee ik heb me weer overslapen,
Dat is al de derde keer deze week.

"Ik kom er aan wacht even"
Roep ik uit mijn raam.

"Oke! Doe door of ik vertrek alleen"

Snel doe ik het raam weer dicht.
Ik gris mijn kledij van de stoel terwijl ik naar de badkamer loop.
Nog snel even mijn tanden poetsen en ik ben klaar.

Ik geef nog snel mijn moeder een kus voor ik mijn jas aan doe en door de deur verdwijn.

"Eindelijk dat duurde nogal!"
Lacht Paulien

"Ja seg, ik had die domme wekker niet gehoord"

"Allee pak u fiets of we missen onze trein nog!"

10 minuten later staan we aan het station.
Zwijgend doe ik mijn fiets in het slot. Paulien doet hetzelfde.

Zoekend kijk ik om me heen als ik naar ons perron loop.
"Heb je die ene Maxim al gezien?"

"Nee ik zie hem ook niet."

"Dat is raar"

"Hij zal vast te laat zijn ofzo, blijkbaar is hij toch zo een slordige idioot" stelt Paulien me gerust als we de trein opstappen.

Niet veel later staan we al in Leuven.

"Zin in een koffie?" Vraag ik.

"Liever een warme chocolade melk."

"Oké."

In mijn ooghoek zie ik dat Paulien bezig is op haar gsm terwijl ik een caramel macchiato en een warme chocolade melk bestel.

"Wie is het?" Vraag ik nieuwsgierig.
"Niels, hij vraagt waar we zijn.
Mag hij naar ons komen?"

"Duhh, tuurlijk mag dat" lach ik.

Net als onze drankjes klaar zijn zie ik hem over het plein lopen.

"Hier zijn mijn 2 schatjes se, alles goed?"

"Ja." Antwoorden ik en Paulien te samen.

"Zullen we maar gaan zitten? Dan kunne we rustig opwarmen."
Paulien wijst naar het tafeltje voor het grote raam in de hoek.

Ik en Niels knikken goedkeurend en volgen haar naar het tafeltje.

Paulien en Niels zijn bezig over een gemeenschappelijke vriendin die ik niet ken, dus ik volg het gesprek ook niet en drink rustig mijn macchiato op en kijk uit het raam uit naar de massa volk.

Mijn blik blijft hangen op een jongen met bruin-blond haar.

"Hè is dat die Maxim niet?"
Zegt Paulien. Ze wijst naar dezelfde jongen.

"Dat dacht ik dus ook net te vragen, wat doet die hier? Die gaat toch naar die grote school aan de andere kant van de stad?"

"Ik weet niet, misschien is hij weer veranderd van school. Met zijn gedrag wordt hij overal weggestuurd" mompelt Paulien geërgerd.

"Over wie gaat het?" Vraagt niels onwetend.
"Ik ben jullie beste vriend, ik wil mee roddelen!" Lach hij bazig.

"Die ene met dat blonde haar en die adidasen, Maya zaagt elke ochtend over hem. Hij is echt.."

"Maakt niet uit, zullen we naar school stappen? Sewwes zijn we te laat." Onderbreek ik Paulien.
Ik heb geen zin dat ze weer vanalles gaat vertellen ze kent hem niet eens.

De 2 knikken en volgen me de koffie bar uit richting school.
Mijn ogen zoeken Maxim maar hij is al verdwenen.