A 32yr Old Virgin

Chapter 21: Stranger vol. 2

Mhirko: Hello, kahit kukunti nalang talaga ang nagbabasa nito, okay lang. Ang importante sa'kin ay may iilan paring nanatiling nag-abang, kumapit, nag comment, bomoto at sumupota mula pa noong last year. Malapit narin ito. Hindi kasi talaga ito ganoon ka haba. Ayun, salamat at sana kumapit parin kaya. Kaya natin ito.

Relaiza's Point of View

"Kailangan ko na palang umalis Relaiza." nagmamadaling wika nito ng marinig ang mga yapak na sinyales na may paparating na tao sa opisina, Lalabas na sana siya ng silid ng bigla kong hinigit ang kanyang braso.

"Tell me, anong nalalaman mo? Sino'ng tinutukoy mong nagtangka sa buhay ko?" halos magmakaawa na ako sa kanya, hindi naman ako interesado noon malaman kung sino man yung nakasagasa sa'kin, si papa lang yung nakakaalam ng lahat ang kaso pumanaw na siya dahil sa isang car accident, but this woman awakes me to know it all.

"Relaiza, here's my call card number.." aniya sabay abot sa akin ng isang card.

"Bantayan mong maigi si Mico, nasa panganib siya."

Hindi na ko kumibo pa, kinuha ko nalang ang card na ibinigay niya't hinayaan siyang tuloyang makaalis.

"Cloud Padilla? I think I've heard her name already." bulong ko nalamang sa aking sarili. Takteng Fried daga sa coffee shop, ano'ng hindi ko nalalaman tungkol sa sarili ko.

"si Mico, Kailangan ko si Mico marami siyang nalalaman sa pagkatao ko, since ang sabi nga niya'y he's been a part of my past. Gusto ko na talagang palayain ang sarili ko sa mga kahapong hindi ko alam kung ano'ng totoo."

***

Cheeziel's Point of View

a/n: Guys, alam ko blurry na itong storya kasi andami nang twists at nagkagulo-gulo. Anyways, tungkol dyan kay Cheeziel hope you remember her name, yung one of Ericka's circle of friend? Yung introvert.

Yeah.. I'm Cheeziel Lavalle, Tahimik lang ako, ako yung hindi madalas napapansin. People labeled my name as the girl in the far corner. Hindi ako ganito dati, masayahin naman talaga ako dati pa eh, not until...

"Tito please! Lumayo ka sa'kin!"

"Halika na, wala naman ang mama mo eh!"

"Tito, itigil niyo po ito.Parang awa niyo na po. Maawa po kayo sakin"

"Tito! Tama na po! Tulong! Tulong! Ahhhhhh!!! Mama!!!"

Hindi parin talaga malayo sa isipan ko ang bawat gabe na ginagamit ako ni tito, hidni lang kasi isang gabe yun kundi madalas, tuwing wala ang mama ko hinahalay ako ni Tito. Natatakot akong magsumbo dahil alam kong mahal ng mama ko si Tito, at baka pag may sinabi ako baka may masamang mangyari sa mama ko. Hindi ko kakayaning malayo sa mama ko dahil siya nalang ang taong meron ako. Tinitiis ko, kahit masakit. Minsan pa nga'y sinusubukan kong kitilin ang buhay ko. Ngunit sa tuwing naaalala ko si mama, hindi ko na naitutuloy. Oo minsan nagawa ko na nga.

Habang naglalakad ako sa corridor papuntang library kung saan ako madalas nakatambay, aksidente kong narinig ang isang pag-uusap mula sa pamilyar na buses.

"Indeed Chrizzy, hahaha. Tignan ko lang talaga!" Buses nga iyon ni Ericka. Naririnig ko pa ang tawanan nila sa loob ng isang silid. Ikinubli ko ang sarili ko sa likod ng pinto'ng nakasara upang makita sila't mapakinggan ang kanilang pag-uusap. hindi naman talaga ako usasira ayo ko lang na baka kami na naman 'tong pinagtatawanan nila. Ang totoo kasi hindi naman talaga kami totoong close ni Ericka, may sarili siyang friends mula sa kabilang section.

Si Christyl, Diane, at Analyn ang kausap niya. Mukhang palihim 'tong pinag-uusapan nila kaya nakasara ang pinto.

Ericka's Real Point of View