Zilin çalmasıyla kendimi dizginledim ve çantamı alıp Denize bakmadan sınıftan çıktım. Bugün yürümek istiyordum. Hızlıca ve kimseye bakmadan okuldan çıktım. Arkamdan Hale bağırdı ama beni tanıdığı için hiçbir şey yapmadı.
Deniz kenarında büyükçe bir kayalığın üzerine oturup düşünmeye başladım. Dediğim gibi daha birkaç günlüğüne tanıdığı bir insana böylesine güven besleyebilir miydi insan? Daha birkaç günlüğüne tanıdığı insanı öpmek ister miydi insan? Düşündüğümde gözlerimin önünde koca bir hayır geliyor. Şu zamana kadar her şeyin en mantıklısını bulmaya çalıştım. Ama sanki o an beynim tüm işlevini kalbime vermişti. Bir daha asla böyle bir şeyin olmayacağına dair kendime söz verdikten sonra kayalıktan kalktım ve neden aktığını bilmediğim göz yaşlarımı sildim. Son kez denize baktım. Aman ne hoş! Deniz'den kaçarken denize geldim. Başımı iki yana sallayıp eve doğru yürümeye başladım. Abim daha gelmemişti. Odama çekilip telefonumu sessize aldım ve yorganın altına girdim. Gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü gözümün önünde bir çift kahverengi geliyordu.
Mavisinde kaybolup kahverengisine yakalandığım çocuk. Beynimde ne zaman kurduğunu bilmediğim bu cümle yankılanıyordu içimde.
Mavisinde kaybolup kahverengisine yakalandığım çocuk.
Mavisinde kaybolup kahverengisine yakalandığım çocuk.
Gözlerimi sımsıkı yumdum ve içimden 10'a kadar saydım. Gözlerimi aniden açtığımda karşımda abimi beklemiyordum. Gülümsedim.
"Aç mısın abicim?"
Diye sordu
"Evet. Pizza söyleyelim mi?"
Diye sordum. Benim işim var çıkılacam şimdi ben. Bir şeye ihtiyacın olursa al bunu. Sen kendine söyle sadece pizzayı" deyip elime 100₺ tutuşturdu.
"Teşekkür ederim" dedim ve telefonumu alıp iki orta boy pizza ve iki ıce tea mango sipariş edip kapattım. Abim zaten gitmişti. Haleyi arayıp bize gelmesini söyledim. Tamam dedi ve kapattı.
Kapı çaldığında kapıya doğru yürüdüm ve açtım pizzacıyla Hale aynı anda gelmişti. Pizzacıyla parasını verip Haleyi içeri soktum. Salondaki masaya geçip pizzaları yemeye koyulduk.
"Efe abi yok mu?"
"Hayır işi varmış çıktı."
Derin bir nefes alıp tekrar konuştu Hale
"Ece, Denize karşı bir şeyler hissettiğini hissediyorum."
"Galiba bende" dedim derin bir nefes alarak ve kendimden beklemediğim bir şekilde.
"Tahminlerimde yine ve yine yanılmamışım"
Güldüm.
"Müzik açalım mı Hale." Dedim gülümseyerek
"Açalım, öyle konuşalım"
Dedi ve Lana Del Rey'den Born to Die açtı.
Burukça gülümsedim. Ne zaman bir derdim bir sıkıntım olsa bu şarkıyı dinlerdim ve bunu bilen tek kişi ise Handeydi.
"Anlat bakalım"
Dedi. Başladım anlatmaya
"Neler olduğunu bilmiyorum. Öpmek istedim Hande. Hayatımda ilk defa bir erkeği öpmek istedim. Daha birkaç günlüğüne tanıdığım bir erkeğe güven besledim. Neden bilmiyorum."
"Anladım"
Anladığına inanıyordum. Çünkü o bana asla yalan söylemez. Gülümsedim. Gülümsedi. Sonra sevepsizce kahkahalara boğuldum. O da güldü.
"Herneyse bu kadar depresyon yeter."
"Bencede gülüm"
Dedi ve pizzaları yemeye başladık.
••••••
Son Bebekler!
