Yusufcuk Kuşu

I Will Always Love You

  Eve geldim kız kardeşim okuldan gelmişti. Hızlıca odama çıktım ve yatağıma uzandım.
     Müziği açtım ve yusufcuk kuşumun fotolarına bakmaya başladım. Sonra telefonum çaldı. Arayan yusufcuk kuşum,hemen telefonu açtım  "İzmir'e geldim ,yurda gidiyorum" dedi. Ben de "Sık sık ara,özlerim seni" dedim."Telefonu kapatmam lazım yurda geldim"dedi ve kapattı. Öküz insan iki güzel söz der.
      
        •  3 gün sonra •

     Çok kötü hastaydım. Evden çıkamaz hale geldim. Rabia'yla Burak çıkmaya başlamışlar. Bu haber beni çok mutlu etti.
       Akşam annemgil teyzemgile gidecekti. Tabii ki de evde tek başıma kalacaktım. Rabia'yı çagırdım akşam dertleşecektik.
       Annemgil tam giderken Rabia geldi. Salona geçtik. O sıra annemgil evden çıkmıştı. Rabia'yla az buz sohbet ettik. Sonra bir romantik komedi açıp izledik. Saat epey geç olmuşdu. Rabia bugün biz kalmak için amcamı aradı. Konustuktan sonra gözleri doldu niye ağladığını çok merak etmiştim.
     Kapı çaldı gelen Burak ve abisiydi. İkisi de deli gibi ağlıyordu. "Neden ağlıyorsunuz?" diye sorunca bana "gel salona geçelim konuşuruz" dedi. Kapıyı tam kapatıyordum en büyük amcam ve en küçük amcam içeri giriverdiler. Salona geçince Burak direk Rabia'nın yanına oturdu. Küçük amcam benim yanıma oturdu ve elerimi tuttu."Annengil teyzengilden dönerken bir trafik kazası geçirmişler ve..." "ve amca devam et."diye cümlenin sonuna ekledim. " Başın sağolsun "diye devam etti. Hiç bir tepki vermedim.

       5-10 dakika sonra ev de herkes vardı. Hepsi ağlıyordu ben hariç. Hiçbir şeye tepki vermiyordum odama gittim ve kulaklığımı takıp müzik açtım ve yatağıma yatıp uyudum.