AY IŞIĞIM

Bazı Kızlar

Sabah kalktığımda yaptığım ilk iş pencereden dışarıyı kesmek oldu. Son 4 gündür her sabah pencereme küçük çakıl taşı gibi bir şey atıyordu kimliği belirsiz şahıs ve ya şahıslar. Çoğul olarak düşünürsek belki de sitede bundan hunharca zevk alan haylaz veletler vardı. Ve daha dayak yemedikleri için bana bu işkenceyi yapıyorlardı.

Yastığımı pencerenin önüne tampon olarak koydum ki yorgunluktan düşmesin başım diyerek. Saat sabahın beşiydi. Bu saatte uyanabilmem aşırı efor gerektiren bir olaydı. Yatmadan evvel istediğiniz saatte uyanmanızı sağlayan egzersizleri bile yapmıştım. Yine de 4 alarmla ancak uyanabilmiştim. Demek ki benim gibi şapşikler sayesinde bazı youtube kanalları deli gibi abone sahibi oluyordu.

Avını bekleyen avcı misali bana her sabah eziyet eden canavarı yakalamak için pusumu kurmuştum. Tam yatağıma döneyim diyecekken siyah bere-eldiven takmış bir çocuk evimizin önünde durdu. Bere ve eldiven takmasına rağmen üstünde yarım kollu bir t-shirt altında ise basketbol şortlarından vardı. Altı kaval üstü şişhane ya da tophane miydi deyimi bile tamamlayamadan cebinden bir şey çıkardı. Tam gerilip pozisyon almış yüzünü pencereye çevirmişti ki çok yanlış bir hamle yapıp camı açtım.

''Hey sen burayı aaaaaayyyhh- napıyorsun be ayı?'' tam alnıma gelen küçük taşımsı şey, ki yine de canımı yakmıştı, ve tıngır ederek yere düştü. Sinirle baktığım kişi biliniz kimdi?Garip huylu sıra arkadaşım Aytun. Hiç şaşırmadınız değil mi ? İnanın ben de şaşırmadım.

'' Deli misin oğlum sen sabahın köründe naptığını zannediyorsun komik mi?'' bana sakince ve anlamsızca bakan gözleri sinirimi köpürtüyordu.

''Sana diyorum! Dünyadan Aytun'a dünyadan Aytun'a.'' omzunu silkeleyip boynunu bir sola bir sağa çevirip sonunda yukarı kaldırdı kafasını. Kaz kafalı herif hiç oralı değildi.

''Bu saatte komşular bir çocukla camdan dışarı kalpli pijamalarınla, bohça gibi tuttuğun yastığınla bağırdığını görseler ne düşünürler?'' sorusuyla gurur duyduğu belli bir halde sırıttı. Utandığım için yanaklarım kızarmıştı.Tabi kan da beynime sıçrıyordu yavaş yavaş.

''Arkadaşım sadist misin sen ne diye sabahın köründe benim camıma taş atıyorsun? Sence bu normal mi?''

Daha fazla sırıttığını fark ettim. '' Bunu bir çeşit uyandırma servisi olarak düşün ve sonra teşekkür edebilirsin. Görüşürüz sınıfta. '' diyerek kulaklıklarını taktı. Tempolu bir şekilde koşmaya başladı.

Zaten cılız ve uzun ne diye spor yapıyor ki diye düşünürken bir taraftan bu saatte uyanmış olmanın verdiği acı ile yatağa attım kendimi. Sınıfta görüşürüz diyen arkadaşın aynı sırayı paylaşmamıza rağmen benimle hiç konuşmamış olması da ayrı bir dramdı. Çok takılmayarak kendimi yatağa attım.

Ne oluyor yoksa bitleniyor muyum diye düşünmeye başlamıştım son 2 gündür. Kollarımın kaşıntısı bir türlü geçmiyordu ve tabi bir kere huylanınca insanın aklına neler geliyordu. Bu halimi birisi görmüş olacak ki bir şşşt sesi işittim. Görüş alanımda yalnızca güzel, uzun kumral saçları olan bir kız vardı.

''Al bu kremi sür istersen. Buradaki hava üfleyiciler benim de cildimi çok kurutup kaşıntıya neden oluyor.'' gülümseyerek bana bakarken ben ise çömmüş bir vaziyette dolaba dayanmış onu hatırlamaya çalışıyordum. Kibarlıktan olmalı elini uzatıp kalkmama yardım etti.

'' Ben Ayliz yeniyim,11.sınıftayım.'' gözleri ışıldayarak ellerini çırptı.

''İsmin çok güzelmiş! Ben de Sanem. Acaba isminin anlamı nedir?'' kremi açmış elime birazcık sıkarken arkadan arkadaşları seslendi.