De Schaduwen

'Ja, hoezo?'

Papa is.. weg? Misschien is hij wel gewond. Of nog erger. Ik zit op de bank met mijn moeder. Gisteren kwamen die politieagenten en hebben dat rotnieuws verteld. Ik ben direct naar mijn kamer gerent en ben er de rest van de avond niet meer uitgekomen. Het enige wat ik heb gedaan is gehuild. Gehuild tot er geen druppel water meer in mijn lijf zat. Mijn moeder kwam binnen en heeft probeerde me te troosten. Langzaam kwam ik werd ik rustiger en werd mijn ademhaling neutraal. Ik heb geprobeerd om te slapen. Maar ik werd alleen maar weer wakker door een verschrikkelijke nachtmerrie. Ik en mijn vader zaten in de auto en mijn vader lette niet op. We crashten en ik lag buiten bewustzijn voor een tijdje. Toen ik wakker werd zag ik mijn vader die weg liep. 'Papa!', probeerde ik te roepen, maar het leek alsof mijn stembanden gescheurd waren. Langzaam maar zeker liep hij weg. Weg van mij. Weg uit mijn leven. 'Geas! Geas wordt wakker! Je hebt een nachtmerrie!' Zo werd ik gewekt door mijn moeder. Blijkbaar had ik zo hard staan schreeuwen dat de halve buurt ervan wakker werd.

En daar zitten we nu dan. Op de bank met een kop verse muntthee. 'Waarom moet ons dit gebeuren?', vraag ik aan mijn moeder. 'Ik weet het niet,' is het antwoord. Een lange tijd was het stil. Ik keek op de klok. Half 8. 'Ik ga ontbijten,' zeg ik. 'Is goed.' Ik liep naar de keuken en smeerde snel een paar boterhammen en at ze op. 'Wat ga je doen vandaag?' Vroeg mijn moeder. 'Weet ik niet. Ik ga denk ik met Sven en Finn voetballen.' 'Maar wel pas als je huiswerk af is, hé?' 'Mam, het is zaterdag, ik heb geen huiswerk,' zei ik.

Ik was onderweg naar het voetbalveld. Onderweg peinsde ik nog over wat er met mijn vader gebeurd zou kunnen zijn. Misschien waren de hulpdiensten te laat en was hij zelf hulp gaan zoeken. Dat is een mogelijkheid. Maar hij heeft zelf ook bij de hulpdiensten gewerkt. Dat zou hij nooit doen. Maar wat is er dan gebeurd? Diep in gedachten verzonken kwam ik aan bij het voetbalveld. 'Geas, he bent te laahaat,' riep Sven. 'Sorry, hoor ik kan er ook niks aan doen,' zei ik terug. 'Echt stom van je vader,' zei Finn. 'Ik kom er wel overheen.' Ik stapte van mijn fiets. De bal lag recht voor mijn voeten. 'Finn komt ie!' Ik gaf een trap en de bal vloog over het veld heen recht de kruising in.

'Maaam! Ik ben thuis,' riep ik terwijl ik de huiskamer binnenliep. 'Oké,' hoorde ik van boven. Ik liep de keuken in en zag dat de afwas al gedaan was. 'Mam, ik moest toch de afwas doen,' riep ik naar boven. 'Je was er niet mee bezig dus toen heb ik het maar gedaan,' was het antwoord. Ik hoorde de telefoon over gaan. 'Ik pak hem wel,' riep mijn moeder. 'Hallo met felic...... en toen was het stil. 'Geas, zijn Finn en Sven naar huis gegaan?' 'Ja hoezo?' 'Ze zijn namelijk niet thuisgekomen.'