Naakt.

Toverbal.

Terwijl je woorden mij niet langer steken
Lig ik hier ook niet meer te breken
Breed te lachen in m'n bed
Om jouw verdriet
Nee ik kan niet langer huilen
Om m'n pijn maar te verschuilen
Breed te lachen in m'n bed
Want ik geniet

We lopen allemaal in cirkels
Om de andere te pleasen
Maar waar is je eigen fucking hoogtepunt
Kan je niet komen in die klasse
Ben je te bang om alleen te plassen
Of kan je klimmen in de hoogste bergtop

Ben je te blind om te verschuilen
25 jaren om te huilen en wat heb ik die toch goed weten benutten
Trek m'n haar weer uit het putje
Meld me ziek en eet een snotje
Fuck de wereld is èèn grote toverbal...

Ik pak je schouder en jij die voor jou
En zo staan we maanden nauw
Maar nu doorbroken door het grijnzen van de pijn
En de twijfels tussen je oren
Maar je verstand is niet te horen
Je spreekt een heel andere taal, heel binnensmonds.

Dus ik kan je niet verstaan
Maar je hoeft niet duidelijker te wezen
Je hoeft alleen nog maar te zijn in dit moment
Want ik hoef het niet te weten
Over later nog niet zeker
Maar voor nu hoef ik niet te horen hoe je breekt.
Want hoe harteloos en zielig
Ben ik als ik nu zo nietig
In mn bedje met m'n tissues niks meer ruik
Ook de stank niet van de leugens
En het vieze monster ego
Laat me rusten hier in vrede alsjeblieft.

-LvD