Je bent zo lelijk van binnen, Jammer genoeg schijnt 't niet naar buiten...
Je hebt lege ogen, die je toch van je hart beroven
Je mondhoeken die lachen, maar diep van binnen huil je.
Mensen om je heen, maar je staat altijd alleen
En je bent niet meer te redden
Want je wereld is door de shredder
En ik kan hier niet meer staan wachten tot je mij weer in de steek laat.
Vreselijk als je van iemand houd en het veranderd langzaam in haat, Aan de kant gedouwd, ik hebt het berouwd..
Nu sta ik hier misschien wel alleen op m'n pad
Maar heb niemand die liegt en m'n hersens verward
Van hieruit ga ik verder naar mijn eigen doelen streven, Verder in mijn eentje, maar een zoveel beter leven.-LvD
JE LEEST
Naakt.
PoetryDe Nederlandstalige gedichten waarin ik mijzelf blootgeef. Pure emoties, goed en slecht. -LvD