Isang babaeng madaling ma-inlove, pinaasa, pinaglaruan, sinaktan, at pinaluha. Yong akala mong lalaking mamahal sayo sa panahong iiyak ka, sa panahong may nang-iwan sayo ay akala mo ay totoo pero kasinungalingan lang pala. Naranasan nyo na bang umiyak ng maraming beses ng dahil sa pag-ibig? Kung Oo, maiintindihan nyo ko.
PROLOGUE
"Princess uwi na kami, mukang uulan ata eh." Sabi ni Trisha. Tumango lang ako sa kanila at binigyan ng 'HihintayinKoPaSiEdward' look. Tumango din sila at naglakad papuntang parking lot nitong School.
Hindi ko alam kung nasan si Edward ngayon, hindi rin sya makontact at hindi rin sya nagrereply. Naglakad~lakad muna ako nang nakita ko sya.
Hindi ko maiwasang masaktan sa nakikita ko ngayon. I saw Edward kissing another girl dito sa likod ng Library. Sabay ng pagbuhos ng malakas na ulan ang pagpatak ng aking mga luha. Hindi ko inaasahang gagawin niya sakin to. After 11 months na pagsasama, ngayon niya lang ako gagawing tanga?
Ilang ulit na ba akong nasaktan? Dalawa?
Ayuko na, ayuko ng magmahal pa. Ano bang meron ang iba na wala ako? Ba't ba ganito sakin ang tadhana.
"E-Edward?" I said while sobbing.
Nakita kong ang pagkagulat niya. Lalapit na sana sya sakin ng tumakbo ako papalayo sa likod ng library. Takbo lang ako ng takbo hanggang sa isang waiting shed ako napadpad. Huminto muna ako upang magpatuyo, pero hindi parin tumitigil ang lakas ng ulan at ang pag~agos ng aking mga luha. Sobrang sakit. Sobrang sakit talaga! Siya lang ang lalaking minahal ko simula noong niluko ako ni Kris. Lumabas ulit ako sa waiting shed at hinarap ang malakas na ulan. Lampas 6 narin at alam kong nag~aalala na sila Mommy at Daddy ngayon. Hindi ko alam pero bigla nalang akong napaluhod sa daan at napaiyak ng tudo.
"Tadhana, ang unfair mo sobra. Kung sino pa tong taong seryoso, sya pa yong niloloko." napasigaw ko nalang bigla.
Sa hindi kalayuan, may nakita akong lalaking papalapit sakin.
"Miss may problema ka ba? It's raining, come! Iuuwi kita sa inyo." pag-i-insist nya habang hinawakan niya ang braso ko. Tsk, chumachansing.
"No thanks. I rather walk than to ride on with you." Sabi ko ng humikbi parin.
Pano naman kasi, nakamotor lang sya. Ayuko kayang sumakay dyan at baka madisgrasya pa kami. Umuulan parin kaya.
"I J-just want you to hop in. Ayukong nakikita kang umiiyak at nasasaktan dahil Mahal Kita at na-sasaktan ako pagnakikita kang ganyan" Sabi niya na pabulong pero rinig ko.
Agad akong napalingon sa kanya na ikinagulat nya.
"Sorry, i juat want you to know that." Sabi niya sabay takbo papaalis.
Naiwan naman akong luhaan at humihikbi.
"Hope to know you more" biglang sabi ko.
****
Princess' point of view
Another Morning, Another Pain. Nakakapagod pumasok pero kailangan. Magagalit si Mommy pagdi ako pumasok.
"Mom, Dad. I'll go." Pagpapaalam ko tska ininom ang gatas ko.
"Without taking your meal?" tanong ni Dad.
Tumango lang ako at agad tumakbo papuntang garage. Pumasok ako sa loob at agad namang pinaandar ni Kuya Gregore ang sasakyan papuntang school. After a couple of minutes nasa Campus narin ako.
