SEBEPSİZCE SEVMEK

4.BÖLÜM

  Korkudan ne yapacağımı bilemedim aceleyle içeriye koştum hemen kızların yanına oturdum içimden düşündüm ben ne yapmalıyım saklansam olmaz ,kaçsam olmaz,eve gidicem deyip çıksam olmaz ...offff offff kai de bana bakıyordu acaba nasıl yakalarız onu der gibi ama ben onun iyi biri olduğunu düşünüyordum.

Suhoya anlatmalıyım hiç olmazsa ona güvenebilirim ve amcası devreye girebilirdi.Ama şimdi ona anlatırsam kai anlayabilir sonra herkese 'Arkadaşlar bu kadar kalabalıkken dikkatimizi veremeyiz 2 ye ayrılalım bir grup başka birinin evine gitsin diğeri burda kalsın yoksa çok karışık olur ve her kafadan bir ses çıktığı için yaptığımız pratiği bile anlamayız ' Allahım buradan kurtulmak için resmen saçmaladım.
Benim fikrime katıldılar ve bizim sınıfımız 40 kişilik , sınıfı 2 gruba ayırdık gruba ayırma işini ben yaptım bilerek kai yi benden uzak tutmak için ... 20 kişiyle kime gideceğimizi kararlaştırıyorduk. Min hye 'nin evine gitmeye karar verdik yolda giderken suhoya mesaj attım. ' Suho şuan yazacaklarım seni gerebilir ama korkuyorum ' o da yazdı ' ne oldu yoona anlatsana! ' devam ettim... 'Ben kainin hareketlerinden hoşlanmıyordum ve bugün onun telefon konuşmasını duydum aynen şöyle söyledi; Abi suho bi an bile yalnız kalmıyor çevresi de bayağı bi geniş arkadaşlarına da çok değer veriyor ne yapıyım ...abi yoona diye bi kız var onunla bayağı bi yakın gibi onu yem olarak kullanabiliriz' dedi aynen böyle söyledi suho o yüzden bende bu kalabalıkta yaptığımız pratiği anlayamayız 2 ye bölünelim diye...

Suho yazdı; Ben ne diyeceğimi bilemiyorum kai bunu nasıl yapabilir? ben ona ne yapacağımı biliyorum ... o seni gördü mü?.
-Hayır ben onun görmemesi için saklanmıştım...

Akşam olmuştu ve pratik yapmaktan hem sesim kısılmıştı hemde bugün yaşadığım korku yüzünden gergindim.Eve gitmek istemiyordum eve ya da hasteneye gidersem ablamda tehlike de olabilir ben neye bulaştım böyle ... Suho'nun arabası geldi bende orda bekliyordum neyi bekliyorsam...

Suho; sende benimle geliyorsun yanımda kalıcaksın...
-Nasıl yani nasıl olacak o ?
-Evimde kalıcaz yani kimsenin bilmediği evim korunmak amaçlı...
-Ama...
- Hadii ablanı ara ve merak etmemesini,pratik yapacağımızı söyle eeee yarışmadan bahsettin değil mi ablana?
-Evet ... tamam arayayım...

Yolda giderken ablamı aradım sonra ' kimsenin aklına gelmeyeceği bir yer neresidir acaba?' diye düşünürken ...
Eve gelmiştik kendimi gerçekten yorgun hissediyordum gerildiğim için zaar... içeriye girdik suho; Kendi evin gibi rahat ol'dedi.
-Saol...dedim

Suho'nun evi yazlık evlerdendi , gerçektende güzeldi buradaki evler aynı bu ev gibiydi yani evi bilmeyenler ayırt edemez...koltuğa oturdum yumuşacık çok rahattı...suho da ortalıktan kayboldu seslendiğimde 'sen dinlen birazdan geliyorum' dedi.O sırada bende uyuyakaldım yarım saat sonra burnuma güzel kokular geldi... kokuya uyandım ve takip ettim ...Suho mutfakta marifetlerini göstermişti...

-Bunların hepsini sen mi hazırladın?.
-Evet beğenmişe benziyorsun...
-Beğenmek ne demek uyumuşum kokulara uyandım böyle marifetin varmıydı ...yok gibi görünüyor da...
-Bak senn neyse otur hadi...

O kadar acıkmışım ki yemeğe yumuldum nefes almadan yediğimi gören suho bana bakarak gülüyordu...suho; Yavaş yavaşş boğulacaksınn...
-Yaa ne yapayım çok acıkmışım sende o kadar güzel yapmışsın ki...
hem bana bakmaktan kendi yemeğini yemiyorsun istersen ben alabilirim onu...
-Yok yokk senin gibi bu kadar yiyen bi kız görmedim...kilona aldırmıyorsun galiba...
-Önüme değil 2 , 10 tabak yemek koysan yine doymam...
Gülerek - Sen hangi gezegenden geldin...' dedi.
-Yaa dalga geçmeyi bırak (birden yüzüm düşerek) asıl biz şu casus olayını ne yapacağız ...
-Merak etme ben o konuyu halledeceğim ...

Yemek faslı bitti sofrayı kaldırdık ve elimizde içecek içeriye geçip oturduk.sonra...
-Biliyormusun bu eve gelen tek kişi sensin bu eve benden başka kimse adımını atmamıştı...
-Adamların?
-Onların kendi evleri var küçük bi yer orada kalıyorlar buranın hemen yanında ...

Biraz duraksadıktan sonra devam etti...'Benim hiç arkadaşım olmadı üniversite hariç...küçükken hep benden kaçarlardı tehlikeliyim diye hiç bir zaman normal bir çocukluk hayatı geçirmedim, geçiremedim...arkadaşlarımla oynayamadım,doğum günü partisine gidemedim,arkadaşlarımın evlerine ödev yapmak için oynamak için gidemedim aileleri bile bana canavar gözüyle bakıyordu.' yere bakarak ... yüzü asılmıştı. Onun için gerçekten üzüldüm...Nedense onun sözleri beni inandırmaya yetiyordu kendimi güvende hissediyordum gözlerindeki kederi de görebiliyordum.

Sabah oldu ben onun yatağında yatmıştım o da koltukta kalktım ve içeriye gittiğimde iki büklüm uyumuştu.Onu uyandıracakken yüzünü bana doğru döndürdü ve kalbim deli gibi atmaya başladı o kadar güzel uyuyordu ki sanki içindeki çocuğu görüyordum.Elimi yüzüne götürüp dokundurduğumu bile farketmedim neler oldu bana yaa ...birden elimi çektim o sırada uyandı...
-Günaydın yoona...
Günaydın tam uyandıracakken uyandın...

Kalktı lavaboya gittikten sonra mutfağa yöneldi bi süre sonra yine çok güzel kokular geliyordu o sırada ben hazırdım zaten...Yemeğimizi yedik suhonun adamları arabayı hazırladılar suho da hazırdı arabaya binip okula doğru yola çıktık offf ne eve ne hastaneye ne de okula gitmek istiyorum 2 günde resmen evsiz kaldım şaka gibii.....