Gözlerimi evdeki gürültüyle açmıştım. Çoktan sabah olmuş olsa da halsiz olduğum için anca uyanabilmiştim. Yataktan kalkıp odanın perdesini açtım ve banyoya ilerledim. Duş alacak vaktim yoktu. Çünkü birilerinin ilgime ihtiyacı vardı. Bu yüzden hızlıca yüzümü yıkayıp salona gittim.
Kolunu belime sarıp beni kendine çeken eşimin etrafına kollarımı doladım ve gülümsedim.
"Günaydın sevgilim."
"Günaydın bebeğim. İyi uyuyabildin mi?"
"Evet ama sanırım hala uykum var."
"İstiyorsan dinlenebilirsin. Çünkü biz bugün kahvaltımızı tek başımıza ettik. Değil mi oğlum?"
Elindeki sütü yudumlarken başını olumlu anlamda sallayan minik oğluma gülümseyerek bakıyordum. Eğilip kollarımı açtım.
"Babaya gel Yoon Nam."
Kollarımın arasında usulca yerini alıp ona sarılmamı bekledi. İlgi görmeyi ve sarılmamı çok seviyordu. İfadesiz yüzü ona sarılmamla değişmiş, dudakları yukarı kıvrılmıştı.
"Sanırım kıskanmaya başladım."
"Tanrım! Asıl Joon Gi kıskanacak. Nerede benim diğer meleğim?"
"O daha yürümeyi yeni öğreniyor. Yani buraya gelmesi zaman alacaktır."
"Nam Joon gidip oğlumuzu getirir misin lütfen sevgilim? Hm?"
Homurdanarak içeri giden eşimin arkasından gülümseyerek baktım. Sonra oğlumu kucaklayıp koltuklardan birine yerleştim. Düşünüyordum da bu günlere gelebilmek için biz gerçekten fazlasıyla savaşmıştık.
"O kim?"
"Babanın büyükannesi oğlum."
"Peki bu?"
"O da senin büyükannen."
"Peki seninki?"
Fotoğrafları gösterip sorular soran oğluma gülümseyerek sıkıca sarıldım. Kokusu bile ona benziyordu. Beni ilk günlerimize götürüyordu..
Nam Joon'u bulduğum gece sevgili olmuştuk biz. Ona her şeyi anlatmıştım. Hatta anlatmakla kalmayıp Hyeri ve So Ra'yla da tanıştırmıştım.
Kızların da desteğiyle bir süre ilişkimize o şekilde devam etmiştik. Bir gün So Ra onunla buluşma bahanesiyle evden çıkmamı fakat buluşma saatini bir saat sonrası için söylememi yazmıştı. Onu tabi ki dinleyecektim. Ben de fırsattan istifade Nam Joon'la buluşmuştum.
Son zamanlarda So Ra ile hep ayrılık konusunu konuşuyorduk. Onu terk edip kötü çocuk olmayı kabul etmiştim. Aldattığımı veya kötü davrandığımı bahane edip beni bırakabilirdi. Çeşitli senaryolar üretip ailelerimizin gözünde ilişkimizi bitirmeye çalışacaktık. Fakat So Ra buna izin vermemişti. O gün Nam Joon'la birbirimize sarılmış oturuyorken telefonuma bir mesaj gelmişti ve o mesajı ömrümün sonuna kadar unutmayacaktım.
'Asla kötü çocuk olmana izin vermeyeceğim masum serseri. Az sonra Hyeri ile Amerika'ya uçuyoruz. Aileme bıraktığım mektup da birkaç saat içinde ellerine ulaşacak. Seni terk ediyorum. Nam Joon'a söyle ailene kendini sevdirmeye çalışsın. Zor olacağını sanmıyorum. O kesinlikle harika biri. Sadece mutluluğa odaklan. Biz de mutlu olacağız. Dostluğun için çok teşekkür ederim. Seni çok seviyorum.'
İki ilişki için de kendini feda edip gitmişti. Sonrası ise malum.. Bir kızla sevgili olması ve beni terk etmesi uzun süre konuşulmuştu. Bu sürede de ailemin serseri diye hastaneden kovduğu çocuğun her zaman yanımda olması bazı şeyleri değiştirmişti. Başta sorun çıkarsalar da aileme gerçek Nam Joon'u gösterdiğinde onu kısa sürede benimsemişlerdi. Hatta babam ondan özür bile dilemişti.
