Η γνωριμία

167 13 2
                                    

Κεφάλαιο 2
Hanna Pov

Μόλις αντίκρισα την αίθουσα μου, μπήκα τρέχοντας μέσα. Το μάθημα ευτυχώς δεν είχε ξεκινήσει ακόμα και με μια έκφραση ανακούφισης στο προσωπό μου, κατευθύνθηκα στις επάνω δεξιά θέσεις.
Όλο το τμήμα ήταν γεμάτο, είδα πολλά καινούργια πρόσωπα που δεν τα γνώριζα και λίγους γνωστούς. Αλλα ένα αγόρι από την αριστερή πτέρυγα μου κίνησε την περιέργεια. Είχε κάστανα μαλλιά και με περίεργαζόταν με τα υπέροχα γαλαζοπράσινα μάτια του. Το πρόσωπο το μου φαινόταν οικείο ήμουν σίγουρη ότι κάπου είχα ξανά δει αυτή τη φυσιογνωμία του. Μετά απο λίγα λεπτά, που μου φάνηκαν αιώνες, κατάφερα να πάρω τα μάτια μου απο πάνω του και να καθίσω επιτέλους στη θέση μου.
Αφού είχε αρχίσει το μάθημα, την φωνή της καθηγήτριας διέκοψε ένα απότομο χτύπημα της πόρτας. Μέσα μπήκε μια κοπέλα μετρίου αναστήματος με σκούρα κάστανα μαλλία και γαλανά μάτια.
Zoe. " Συγνώμη για την αργοπορία" είπε λαχανιασμένη και διέκρινες μια ένταση στη φωνή της.
Καθ. " Κάθησε γρήγορα στη θέση σου και σε παρακαλώ να μην επαναληφθεί" απάντησε με ξινό αλλα αυστηρό τόνο η καθηγήτρια.
Η κοπέλα κατευθύνθηκε προς την μεριά μου και κάθησε δίπλα μου.
----------------------------------------------
Μετά απο 45 λεπτά

Το κουδούνι αντήχησε σε όλο το χορό και όλοι οι συμμαθητές μου μαζί τους και εγω βγήκαν έξω απο την αίθουσα. Πριν προλάβω να απομακρυνθώ με πλησίασε η διπλανή μου.
Zoe. "Γεια!!! Δεν συστηθήκαμε προηγουμένως είμαι η Zoe Anderson"
Han. "Γεια σου! Εγω είμαι η Hanna Johns. Χάρηκα για την γνωρ..."
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου γιατί άκουσα την Valentina να με φωνάζει απο το βάθος.

Val. " HANNA!!!! Γειααα πως πήγε η πρώτη ώρα" είπε όλο χαρα.
Han. " Γεια σου Ntina μια χαρα." Είπα και είδα την φίλη μου να κοιτάζει όλο περιέργεια την συμμαθήτρια μου.
Han. " Α ναι, Valentina απο εδώ η Zoe, γνωριστήκαμε σήμερα το πρωί, κάθετε δίπλα μου στο μαθήματα. Zoe απο η κολλητή μου η Valentina."
Val. " Χάρηκα πόλη για την γνωριμία" είπε  με χαρούμενο ύφος .
Zoe." Και εγω το ίδιο" είπε και έσκασε ένα μεγάλο χαμόγελο.
Τα κορίτσια φάνηκαν να σημπαθησε η μια την άλλη.
----------------------------------------------
Το κουδούνι χτύπησε ξανά και αυτο σήμαινε ότι ήταν ώρα να μπούμε μέσα για μάθημα. Αποχερετησαμε και οι δυο μας την Valentina και προχωρίσαμε προς το τμήμα μας. Όλοι σπροχνοντουσαν για να περάσουν μέσα για αυτο και εγω περίμενα να περάσουν όλοι. Αλλα πριν προλάβω να κουνηθώ ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει μαλακά πίσω. Όταν γύρισα αντίκρισα το αγόρι με τα γαλαζοπράσινα μάτια να με κοιτάνε.

Γεια! Και το δεύτερο κεφάλαιο ειναι μικρό αλλα δεν είχα και πολλές είδες. Παντός ευχαριστώ για το χρόνο σας!

Το αγόρι του διπλανού σπιτιούOnde histórias criam vida. Descubra agora