Το αγόρι του διπλανού σπιτιού

Το παράξενο αγόρι

Κεφάλαιο 3
Zoe Pov

Λινά." ΞΥΠΝΑ ΑΡΓΗΣΕΣ ΠΑΛΙ!!"
  Άνοιξα απότομα τα μάτια μου και είδα την μικρή μου αδερφή τη Λινά να τσιρίζει και να χοροπηδάει στο κρεβάτι μου.
Πανικόβλητη σηκώθηκα πάνω και είδα το ρολόι. Αμάν ειναι είδη 8:00 στο καλό πάλι άργησα μα γιατί δεν χτύπησε το ξυπνητήρι. Τη εντύπωση θα κανω πρώτη μέρα ?
Μπήκα γρήγορα στο μπάνιο του δωμάτιο μου και έπλυνα το πρόσωπο μου και ηστερα τα δόντια μου. Φόρεσα ένα άσπρο πουκάμισο και απο πάνω έβαλα μια ανοιχτή ροζ ζακέτα και ένα μπλε τζιν, χτένισα βιαστικά τα σκούρα κάστανα μαλλιά μου, βάφτηκα ελαφρά , έβαλα τα άσπρα Nike μου αποχερετησα την οικογένεια μου που ήταν όλοι μαζεμένοι στη κουζίνα και βγήκα τρέχοντας απο το σπίτι.

Μετά απο 10 λεπτά περπάτημα αντίκρισα επιτέλους τη σχολή. Μπήκα μέσα και πήγα στον πίνακα ανακοινώσεων να δω σε πια αίθουσα θα ήμουν. (Ήταν η πρώτη μου χρόνια στη σχολή αστυνομίας και ήμουν πολυ χαρούμενη που τελικά κατάφερα να περάσω). Το τμήμα μου ήταν το Α6 και χωρίς δεύτερη σκέψη ανέβηκα τρέχοντας τα σκαλιά για τον πρώτο όροφο και χτύπησα ευγενικά την πόρτα του τμήματος.
Zoe." Συγνώμη για την αργοπορία" είπα λαχανιασμένα.
Η καθηγήτρια με αγριοκοίταξε και μου ειπαι να κάθησω.
Περιεργάστηκα την αίθουσα. Δεν είχα και πολλές επιλογές, οι μόνες ελεύθερες θέσεις ηταν δυο, η μια δίπλα στο Cristian που τον ξερω απο το λύκειο. Ειναι πολυ όμορφος με κάστανα μαλλιά και γαλαζοπράσινα μάτια παρόλα αυτά δεν είχαμε και μεγάλη συμπάθεια μεταξύ μας. Και η άλλη θέση δίπλα σε μια κοπέλα με μακριά, ίσια ξανθά μαλλιά και κάστανα μάτια που την θυμόμουν και αυτή στο λύκειο στη τάξη του Cris ηταν νομίζω, αλλα ποτέ δεν την γνώριζα προσωπικά. Χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθύνθηκα στην κοπέλα και έκατσα δίπλα της.

---------------------------------------------

Hanna Pov

Ένιωσα ενα χέρι να με τραβάει μαλακά προς τα πίσω. Γύρισα και αντίκρισα το αγόρι με τα γαλαζοπράσινα μάτια.
Άγνωστο αγόρι." Hanna Johns σωστά ?"
Han." Σ-Σε ξερω απο κάπου " λέω τραβλίζωντας
Cris." Ναι... Είμαι ο Cristian Mccall... Ήμασταν συμμαθητές στο λύκειο μέχρι που μετακόμισες...
Han."... Τότε εγω γιατί δεν σε θυμάμαι"
Τον βλέπω να με κοιτάει με απορημένο ύφος μα πριν προλάβει να μου απαντήσει εμφανίστηκε η Zoe και με τράβηξε μέσα.
Κάθησα στη θέση μου και κοιτούσα συνέχεια τον Cristian κατι μου θύμιζε αυτο ηταν σίγουρο, αλλα γιατί δεν θυμάμαι οτι ήμασταν μαζί στο λύκειο.
Τον είδα να σηκώνεται απότομα απο την θέση του και να έρχεται κοντά μου... Έκατσε απο πάνω μου.
Και ένιωθα το βλέμμα του καρφωμένο πάνω μου.
Της σκέψεις μου διέκοψε η φωνή της Zoe's.
Zoe." Καλύτερα μήνε μακριά του!"
μου ψιθύρισε στο αυτί μου για να μην μας ακούσει.
Δεν πρόλαβα να πω κουβέντα γιατί μέσα μπήκε η καθηγήτρια.

---------------------------------------------

Οι υπόλοιπες ώρες πέρασαν βαρετά.
Είχε έρθει η ώρα να πάω σπίτι μου με την Valentina που θα με περίμενε έξω απο την σχολή...
Ενώ τακτοποιούσα τη τσάντα μου είδα με την άκρη του ματιού μου τον Cristian να πετάει κάτι διακριτικά πάνω στο θρανίο μου και να φεύγει βιαστικά απο την αίθουσα.
Γύρισα και αντίκρισα ενα μικρό χαρτάκι.
Το άνοιξα και διάβασα το περιεχόμενο του:

" Συνάντησε με σε παρακαλώ σε 10 λεπτά πίσω απο την σχολή...

Cristian."

---------------------------------------------

Γεια σας! Συγνώμη που καθηστερησα να ανεβάσω. Αλλα παρόλα αυτά ελπίζω να σας αρέσε.
Btw αφιερώνω αυτο το κεφάλαιο στην κολλητή μου: bringzoecats
που παρεπιπτόντως την λένε και αυτή Zoe και την αγαπώ πολυ :)
Ευχαριστω για τον χρόνο σας!!!