Κεφάλαιο 4
Cristian PovΠέταξα το χαρτάκι διστακτικά πάνω στο θρανίο της και κατευθύνθηκα τρέχοντας στο πίσω μέρος του σχολείου. Της ζήτησα να βρεθούμε εκεί πίσω γιατί δεν πατούσε κανείς, ήταν ένα μέρος γεμάτο αποτσίγαρα και σκουπίδια...ναι, ναι το ξέρω το πιο χάλια μέρος για να συναντηθείς με μια κοπέλα, αλλα δεν είχα άλλη επιλογή.
"Flash back"
Han." Μου αρέσεις...πολυ"
Δεν απαντάω τίποτα δεν ξέρω τη να της πω... δεν θελω να την πλήγωσω αλλα ούτε και να της δώσω ψεύτικες ελπίδες επειδή πολυ απλά δεν μπορω να κάνω σχέσεις.
Cris. ".... Δεν σε θελω" λέω ξερά
Υπήρξε μια σιγή μεταξύ μας, έπειτα την κοίταξα και είδα δάκρυα να προβάλουν απο τα μάτια της.
Φαινόταν να κάνει μεγάλη προσπάθεια να τα συγκρατήσει, κούνησε αδιάφορα το κεφάλι της και έφυγε τρέχοντας, χωρίς να πει κουβέντα.
"End of flash back"Πέρασαν 2,5 χρόνια απο τότε αλλα το θυμάμαι ακόμα...οταν την ειδα την αναγνωρησα επιτόπου παρόλο που είχε αλλάξει πολυ.....είχε γίνει πολυ όμορφη δεν ειναι το φυτό με τον κότσο και με ενα βιβλιο στο χέρι που θυμόμουνα....
Ξαφνικά ένιωσα ενα απαλό άγγιγμα στον ώμο μου. Ηταν σαν να με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα. Γύρισα αργά και αντίκρισα τα μάτια της να με κοιτάνε με απορία. Κάποιος μπορεί να θεωρήσει οτι ειναι απλός κάστανα αλλα εγω εκείνη τη στιγμή ειδα κατι πολυ ξεχωριστώ, πολυ πιο όμορφο μεσα τους.
Han. " Τι με ήθελες?"
Ήθελα πολυ να της μιλήσω αλλα τη να της πω...
Ενα χέρι κουνήθηκε πέρα-δώθε μπροστά απο το πρόσωπο μου και με έβγαλε απότομα απο της σκέψεις μου.
Han. "Ε-είσαι καλα" ειπαι σιγανά.
Cris. "Ναι όλα Ok" της είπα με τον ίδιο τόνο.
Ξαυνικα άκουσα βήματα να πλησιάζουν προς το μέρος μας... Ο ήχος δυνάμωνε και μετά απο λίγα δεύτερα απο την γωνία ξεπρόβαλε μια κοπέλα με μαζεμένα σε μια πλεξούδα κάστανα μαλλιά και πράσινα μάτια.
Val. "Hanna έφαγα τον κόσμο να σε βρω, σε περίμενα μπροστά απο την είσοδο. Τη κανεις εδώ? Ποιος ειναι αυτός?" Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή.
Ακόμα δεν μπορούσα να καταλάβω πια ηταν.
Han. " Σορρυ Valentina απλώς προέκυψε ενα ζήτημα. Και αυτός ειναι ο Cristian ένας συμφυτητης μου." ειπαι δείχνοντας με.
Cris. " Γεια.. Cristian McCall για τους φίλους Cris." Ειπα και της έδωσα το χέρι μου. Μου έδωσε και αυτή το δικό της.
Val." Valentina Mancon χάρηκα. Hanna πρέπει να φύγουμε μας περιμένει η μητέρα μου." Ειπαι αγριοκοιτοντας με και την τράβηξε μακρυά. Μετά απο λίγα λεπτά χάθηκαν απο το οπτικό μου πεδίο.
Αχ τη αχώνευτη η κοπέλια, δεν θα πάμε καλα μαζί της σκέφτηκα και άρχισα να περπατάω με αργό βήμα προς το αμάξι μου εκνευρισμένος. Μπήκα και έβαλα μπρος τη μηχανή.
Πάρκαρα έξω απο το σπίτι μου και βγήκα απο το αυτοκίνητο.
Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου. Την έκλεισα κατευθείαν δυνατά με το πόδι μου, πέταξα την τσάντα μου στο καναπέ και ανέβηκα βιαστικά τα σκαλιά προς το δωμάτιο μου. Οι γονείς μου όπως πάντα έλειπαν στις δουλειές τους όποτε είπα να κανω ενα ντουζ και να παω στην προπόνηση.
Μόλις βγήκα απο το μπάνιο έβαλα την στολή της ομάδας πήρα κινητό, κλειδιά, λευτα και βγήκα έξω απο το σπίτι. Μιας και είχε καλό καιρό είπα να παω με τα πόδια, έβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου και άρχισα να περπατάω .Μετά απο 2 ώρες δηλαδή κατα της 20:30 είχα τελειώσει και πέρασα απο το super γιατί δεν ειχε τίποτα το σπίτι.
Περπάτησα απο διάφορους διαδρόμους και έφτασα στον παγκο με τα πατατάκια, άρπαξα δυο μεγάλες σακούλες lays και κατευθύνθηκα προς τα ταμεία πληκτρολογώντας ενα μήνυμα στον κολλητό μου τον James για να ερθει σπίτι μου.
Han. " Γεια Cristian τι κανεις εσυ εδώ?" άκουσα μια γνωστή φωνή απο πίσω μου.
Γύρισα και αντίκρισα... Την Hanna με ενα πρόχειρο κότσο στα μαλλιά της, φορούσε μια λευκή αέρινη μπλούζα και ενα μαύρο σορτσάκι.
Cris. " Εμ γεια επειδή μένω εδώ κοντα είπα να αγοράσω πατατάκια εσυ?"
Είπα και ειδα τα ψώνια της. Στο καλάθι που κουβαλούσε ειχε διαφορά είδη γλυκών 3 σακούλες πατατάκια και αναψυκτικά.
Han. " Αμ και εγω ψωνίζω εδώ... Τωρα που το ανέφερες που ακριβώς μένεις" είπε ντροπαλά ενώ έβαζε τα πράγματα στις σακούλες.
Cris. "Δυο στενά πιο κάτω στην άσπρη πολυκατοικία."
Είπα και την ειδα να με κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια.
Han." Δεν το πιστεύω εγω μένω ακριβώς δίπλα.... Πως και δεν σε είχα δει πιο πριν?"
Cris. "Χμ δεν ξερω ΟΤΕ εγω σε είχα προσέξει. Αμ θες μήπως να σε βοήθεισω με τα πράγματα και να πάμε μαζί αφού μένουμε δίπλα δίπλα?"
Han." ..... Μην σε βάζω σε κόπο..."λεει και άσχημη να κοκκινίζει.
Cris."Δεν το συζητώ..." Είπα και χωρίς δεύτερη κουβέντα άρπαξα της σακούλες της και αρχίσαμε να προχωράμε.
Μηναμε σιωπηλή για λίγο και είπα να σπάσω την ησυχία.
Cris." Σορρυ για την αδιακρισία μου αλλα τη τα θες τόσα πράγματα δεν φαίνεται οτι θα τα φας όλα μόνη σου?!?!" Λέω και αρχίζουμε να χασκογελάμε.
Han." Χαχαχα, μα φυσικα και όχι απλώς θα κανω μια βραδιά ταινίας και εχω καλέσει την κολλητή μου Valentina, την κοπέλα που << γνώρισες >> σήμερα και την Zoe την σύμφυτητρια μας."
Cris. " Την Zoe Anderson?"ρωτάω και νευει καταφατικά.
Han. " Τ-την ξέρεις?" λεει τραβλίζωντας
Cris." Αμ... Ναι απο το λύκειο εχουμε ενα παρελθόν.."ειπα και εξυσα το κεφάλι μου αμήχανα.
Το χαμόγελο έσβησε απο τα χείλη της άρπαξε της σακούλες απο τα χέρια μου.
Han."Ευχαριστω που με βοήθησες." Ειπαι ξερά άνοιξε την πόρτα της πολυκατικιας και πριν προλάβω να άρθρο δω λέξη ειχε είδες εξαφανηστει.
Πω τη χαζός που ειμαι !!!!!------------------------------------------
Γεια σας είχα καιρό να ανεβάσω αλλα αυτο ειναι και το κεφάλαιο 4 ελπίζω να σας αρέσει και εάν θέλετε να αλλάξω κατι γράψτε στα σχόλια!
Ευχαριστω για το χρόνο σας
Love ya
VOCÊ ESTÁ LENDO
Το αγόρι του διπλανού σπιτιού
Ficção AdolescenteΗ Hanna είναι μια ντροπαλή κοπέλα και ο Cristian ένα όμορφο αγόρι... Αλλα με τα ελαττώματα του. Θα μπορέσει όμως η Hanna να τον θυμηθεί και να κρύψει τα συναισθηματα της για αυτόν που όσο πάνε και μεγαλώνουν ή δεν θα μπορέσει να αντέξει το γεγονός...