Wild child

Part 7

'Esmee!' roept iemand achter me nadat ik de begraafplaats afloop. Na mijn knallende ruzie met Phillip is hij boos weggereden en ben ik wat gaan rondhangen bij Olivia's graf. Ik draai me om kijk in Victor's mooie ogen. 'Lang niet gesproken.' zeg ik ongemakkelijk. 'Ja inderdaad. Hoe gaat het met je?' vraagt hij. 'Gaat wel.' zeg ik met een diepe zucht. 'Het lijkt wel alsof er veel is veranderd sinds ik weg ben.' zegt Victor. Ik knik. Er valt een lange stilte. 'Ik kom weer terug naar onze school. Ik moet wel blijven zitten, want ik heb 2 maanden niks gedaan.' Het is even stil. 'Oké. Ik zie je dan nog wel.' Ik draai me om en loop naar de taxi toe die al op me staat te wachten.

En inderdaad, die maandag zie ik Victor in de pauze weer bij zijn oude vriendengroep staan. 'Es. Ga je mee naar buiten?' vraagt Nikki. 'Ja. Is goed. Ik pak alleen even mijn jas.' zeg ik en ik loop naar de kapstok langs Victor heen. Ik voel dat hij achter me aan loopt en draai me pas om als we bij de kapstokken zijn. 'Waarom doe je zo raar tegen me? We waren eerste beste vrienden en misschien zelfs wel meer dan dat en nu hebben we alleen ongemakkelijke gesprekken.' fluistert hij. Er staat een groepje meisjes naast ons die duidelijk verliefd zijn op Victor. 'Zoals je gister zei, er is veel veranderd sinds je weg bent.' zeg ik en ik loop weer weg. Net wanneer ik langs hem heen ben gelopen trekt Victor aan mijn arm en zoent me op mijn mond. 'Waar ben je mee bezig?' vraag ik geschrokken nadat hij me eindelijk loslaat. 'Ik ben verliefd op jou. Al die tijd ben ik dat al geweest.' fluistert hij in mijn oor. 'Jij was het vriendje van een van mijn beste vriendinnen, plus ik ben al in een relatie, zoals jij vast wel weet, dus nee ik ben niet verliefd op jou.' zeg ik met pijn aan mijn hart. Zodra ik weg loop bij Victor ontvang ik een bericht.

''Goed gedaan, bff. Als jij er ook alleen maar aan denkt om iets te beginnen met Victor zorg ik er voor dat met jou hetzelfde gebeurd als met Olivia. XOXO your bff.''

Snel kijk ik om me heen om te kijken wie het had kunnen sturen, maar gek genoeg heeft niemand zijn telefoon in zijn hand op een paar jongens na, maar die hadden dit nooit kunnen versturen.

'Ga je mee naar Florence na school? Haar moeder houdt een high tea.' zegt Nikki. 'Ik umh. Ik moet mijn moeder helpen met haar outfit voor vanavond. Ze heeft een of ander belangrijk feest.' zeg ik. 'Als je wilt kan mijn moeder's styliste wel even langskomen om je moeder te helpen.' stelt Bo voor. 'Nee hoeft niet. Ik heb mijn moeder al een tijd niet gezien, dus wil eigenlijk even met haar praten enzo.' zeg ik met een fake glimlach. Ik blijf maar denken aan dat enge sms'je. Wie zou daar achter kunnen zitten?!

Na school kom ik vermoeid thuis. Mijn laatste drie uur vielen uit, dus ik ben lekker vroeg thuis. Ik hoor geluiden komen uit de woonkamer en loop er langzaam heen. Opeens zie ik mijn moeder en Phillip op de bank zitten. 'Dit is zo fout. Jij bent het vriendje van mijn dochter, die over een paar uur thuis is.' zegt mijn moeder. Phillip legt zijn hand in mijn moeder's haar. 'Dat betekent dus dat we een paar uur hebben. Maak je maar geen zorgen om Esmee, die heeft het zo druk met andere dingen dat ze het niet zal merken.' zegt Phillip met zijn zwoele stem die ik al zo goed ken. 'Te laat. Ik ben er al achtergekomen. Maar maak je vooral geen zorgen, want ik zet geen voet meer in dit huis.' zeg ik rustig en beheerst tegen mijn moeder en Phillip en ren naar de deur. Ik walg van ze. Hou kan mijn moeder dat nou doen?!

Die avond kom ik niet thuis en laat mijn moeder me duizende keren bellen. Ik weet dat het mijn moeder is, maar ik snap niet hoe ze mij dit aan heeft kunnen doen. 'Maar wat is er nou gebeurd dat je hier moest slapen?' vraagt Bo voor de honderdste keer. 'Ik kwam thuis en ben erachter gekomen dat mijn moeder en Phillip wat hebben.' zeg ik. 'Alsjeblieft, vertel het niet door.' voeg ik eraan toe. 'Nee natuurlijk niet, maar jezus wat erg.' Bo gaat naast mij zitten en streelt mijn rug. 'Gelukkig gaan we al bijna met Nikki en Florence een weekje weg.' zegt Bo met een grote glimlach. Ik kan niet wachten totdat ik met mijn drie beste vriendinnen een weekend naar Ibiza ga.