MAVİ'YE SÜRGÜN

Karanlık

Kulaklığımı takıp son ses

Açıyorum müziği

Dünyadan arınmak için

Cam kenerana geçip

Ayla yıldızların ahengini

İzliyoru dans ediyordu herbiri

Sanki resim çiziyorlardı gökte

Şekiller oluşmaya başladı

Anlam veremedim ilk başta

Sonra yağmur gözlerin

Kamaştırdı gözlerimi

Yanlış gördüğümü zannettim

Kırptım gözlerimi birkaç kere

Hayır bu sendin yıldızlarda

Beni çağırıyordun yanına

Gelmek istedim yanına

Kalkamadım yapamadım

Zincirlerle kaplanımış tüm.

bedenim....

Tutmak istiyorum oysaki ellerini

Olmuyorrrr....

Son bir bakış atıyorsu gözlerime

Anlıyorum gidiceksinn

Bırakamam ama ellerini

Bir daha bırakamam...

Ağlıyorum, çığlık atıyorum

Çırpınıyorum zincirlerden

kurturmak için olmuyorr

Gözlerin kayboluyor karanlığın

içinde...

Seni benden alan karanlık benide

alıyor en derinine....

Ama ben karanlıktan

korkuyorummm....

Birden çığlık atıyorum yer gök

İnliyor kalp atışlarım son gaz

durmuyor....

Offf meyerse bir rüyaymış

gördüklerim ama rüyalarım bile

Gerçekleri seriyor önüme

Bir ışık olarak gördüğüm

Karanlığa hapsetmişti beni

En kötüsüde benim karanlıktan

Korkmamdı...