Doğru yolu bilmezdim
Bir zamanlar...
Yumardım gözlerimi
Kalbimin yönelttiği yolda
Yürürdüm...
Şimdi yumulmuyor gözlerim
Kalbim bunu istemiyor
Herşeye rağmen açıyorum
yinede gözlerimi...
Simsiyah bir duvardan ışık
süzmesi vuruyor kalbime
Kalbim kamaşıyor
Dünyaya körelttiğim
Gözlerim ışıldıyor
Karanlık diye tabir ettiğim
Körü körüne inandığım
dünyanın...
Gerçeklerini görüyorum
Binbir rengin ahengine karışmış
Sevgiyi, aşkı, huzuru
Ve gözlerimi kamaştıran
Güzelliği yaratanın ne kadar
güzel olduğuna....
Anlıyorum şimdi aslında bu
dünya çok güzel
Biz insanların körü körüne
İnandığımız kara dünyadan
Bambaşka olduğuna...
Kara olanın dünya değilde
Bizim, insanların karartığı
Kalplerimiz olduğunu
görüyorum...
Evet bu dünya çok güzel
Yanlız bakmasını bilmek gerek
Şiiravcısı
(Arkadaşlar ilk defa böyle bir şiir yayımlıyorum hatam varsa
Maruz görün herşey için çok teşekkürler)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ'YE SÜRGÜN
PoetryAslında yazdığımm bu kitap arkasından gelecek kitaplar için bir başlangıçtır. Yazdığım her sözde her kelimemde bir anı var yani geçmişim,gelceğim,hüznüm , azda olsa mutluluğum barınmaktadır yani tüm hatıralarım, hiç kimselere söyleyemediğimdir bunl...
