The world is not a Wish Granting factory

Μια μέρα με ουράνιο τόξο

Μετά την παράσταση με περίμενε στην είσοδο. Ήμουν με ένα μαύρο κολλάν και μια γκρι κολλητή μπλούζα, ενώ τα μαλλιά μου ήταν σγουρά από τον κότσο και η αλογοουρά μου έφτανε μέχρι την μέση .Εγώ με τα κορίτσια θα βγαίναμε όλες μαζί στην Νέα Σμύρνη για να γιορτάσουμε την πρώτη παράσταση. Ο Βαγγέλης αφού με αγκάλιασε και μου είπε πόσο τέλεια ήμουν, με φίλησε στο μάγουλο ( εγκεφαλικό vol.5) και είπε πως έπρεπε να φύγει.

 Τέλος πάντων αυτά ήταν χθες το βράδυ. Σήμερα είναι Πέμπτη, η χειρότερη μέρα την εβδομάδας για εμένα μετά την Δευτέρα...

Το πρωί βρέχει πάρα πολύ, ένας καιρός που γενικά λατρεύω αλλά σήμερα για κάποιον λόγο δεν με ενθουσιάζει.

Φτάνω στο σχολείο 10 λεπτά αργότερα από ότι συνήθως και όλη η τάξη παίζει ομαριάμ σαν τα πεντάχρονα. Αλλά επειδή και 'γω παιδάκι είμαι και θέλω να παίξω, μπαίνω στον κύκλο και φτάνω μέχρι την τελική τριάδα !

Στην προσευχή ο διευθυντής μας ανακοινώνει ότι επειδή σήμερα είναι γενική απρεγία, πολλοί καθηγητές λείπουν... Εμείς συγκεκριμένα αντί για 9 ώρες μάθημα, είχαμε μόνο τις 2 πρώτες, αλλά μετά παρ 'όλο που είχαμε κενά, δεν θέλαμε να φύγουμε γιατί γενικά περνάμε καλά! ( Με άλλα λόγια χαιρόμαστε μόνα μας :D ). 

Την 8η  ώρα, παίζουμε μήλα και όταν η Νεφελίτσα βγαίνει (γιατί η χαζή δεν είδε την μπάλα... νεφέλη αν το διαβάζεις αυτό σ 'αγαπάω χαζόοοο <3 )την ακούμε να φωνάζει

" ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΑΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΙΟ! "

Όλοι τρέχουμε και όταν ανεβαίνουμε στις κερκίδες βλέπουμε ένα τεράστιο ουράνιο τόξο, πολύ καθαρό και με πολύ έντονα χρώματα! Αυτό μπορώ να πω πως μου έφτιαξε την μέρα!

Όταν φτάνω σπίτι ανοίγω το ask και απλά αυτά που γράφουν εκεί μέσα, δεν είναι να τα γράψω εδώ να τα δει όποιος διαβάζει την ιστορία. Πάντως είναι χοντρά.... πολύ χοντρά...  Το απόγευμα στα αγγλικά έχει να γίνει μάχη!