The return of the Dark Lord (Dutch HP Fanfic)

Hoofdstuk 5 -De waarheid

POV James Potter

's Morgens ben ik al vroeg wakker en besluit ik ontbijt te maken voor de familie en Lea. Ik bak een eitje en smijt de schaal in de vuilbak. Net als ik de vuilbak wil dichtdoen valt me iets op. Ik zie het randje van een rode zegel met het symbool van Zweinstein. Mijn brief ligt op mijn kamer en die van de rest sowieso ook. Ik haal de brief eruit en kijk ernaar.

Miss. L. Zwarts

De kamer van Lily Potter

58, Kiln Road

Verbijstert kijk ik naar de brief. Is Lea dan toch een tovenaar en waarom ligt de brief in de vuilbak? Ik blijf naar de brief staren tot ik het geluid van voetstappen hoor. Mijn moeder komt boos binnen gewandeld en als ik eens goed kijk is de keuken vol rook en stink het naar aangebakken ei.
"James Sirius Potter, kan je nu ook al geen gewoon ei bakken! Zo moeilijk kan het toch niet zijn, gewoon het vuur niet zo ha- Wat heb je daar?" Ze neemt de brief uit mijn handen en kijkt ernaar. Langzaam worden haar ogen groot en kijkt ze afwisselend naar mij en naar de brief.
"Hij lag in de vuilbak," zeg ik terwijl ik de eieren in de vuilbak gooi. Ze kijk me niet-begrijpend aan.
" Hoe bedoel je? Waarom zou iemand zijn brief van Zweinstein in de vuilbak gooien? Zou ze niet willen gaan of nee! Misschien weet ze het nog niet! Wat erg! Wacht ik ga eventjes Harry halen," mompelt ze en ze vertrekt weer naar boven.
Ik open het raam om de rook weg te krijgen en mijn oog valt op de uil op onze brievenbus. In zijn snavel heeft hij een brief en hij kijkt mij aan met een scheve kop. Ik open het raam nog wat meer zodat hij kan binnenvliegen en dat doet hij. Hij stopt bij de tafel, laat een paar brieven vallen en gaat daarna weer weg. Ik bekijk de brieven: weer van Zweinstein, juist nu veel meer, allemaal voor Lea. Ik zucht. Leg tegen iemand uit dat ze een tovenaar is. Niet echt gemakkelijk. Bij ons gezin is het anders, mijn ouders zijn beide tovenaars dus magie is ons met de paplepel gegeven, maar als je het niet weet...

Ik maak opnieuw een eitje omdat mijn vorige was verbrand en zet ook wat broodjes in de oven. In de keuken hangt een lekkere geur en mijn maag begint te knorren. Hopelijk is iedereen snel uit bed, dan kunnen we eten.

Even later komen mijn ouders binnen. Ze praten over het feit dat ze moeten vertellen dat Lea een tovenaar is. Normaal gezien komt er iemand van Zweinstein, maar mijn vader heeft al een uil gestuurd om te zeggen dat hij het zelf gaat zeggen. Mijn ouders stoppen abrupt als Lea de keuken binnenkomt.

"Goedemorgen," onderbeek ik de stilte.

"Morgen," zegt ze slaperig. Lily komt na haar binnen en ik zet alles op de tafel. Lea kijkt verlekkerd naar het eten waardoor ik grinnik. Ik zeg smakelijk en begin te eten. Tijdens het eten is het stil en in mijn ooghoek zie ik mijn ouders blikken werpen naar elkaar.

"Lea," begint mijn vader, "we moeten je iets zeggen.

Lea POV

"Lea, we moeten je iets zeggen," zegt Harry. Ik kijk hem aan. Ik moet toch niet weg? Het is hier net zo gezellig en ik wil absoluut niet terug naar mijn ouders! Ik en Lily komen heel goed overweg met elkaar en het is hier zo leuk. Natuurlijk kan ik hier niet blijven, maar gewoon nog een dagje of zo...

"Die brieven die je kreeg van Zweinstein zijn echt." verteld hij. Ik begin bijna te lachen. Dat betekend dan dat ik een heks ben, dat kan absoluut niet!

"Je bent een heks, Lea. Net als ons, Lily, Albus, James, Ginny en ik, we zijn allemaal tovenaars," zegt hij. Ik wil hem uitlachen en zeggen dat hij gek is maar iets houd mij tegen.

"Nee, dat kan niet. Ik ben geen heks, dat is onmogelijk!" zeg ik in paniek. Ik kan geen heks zijn, dat hadden mijn pleegouders mij wel verteld.

"Ik weet dat het moeilijk is om te begrijpen en je verklaart mij nu vast voor gek, maar het is waar. Net zoals je vader en moeder."

"Mijn ouders? Heeft u ze dan gekend?" vraag ik nieuwsgierig. Harry knikt en ik zie zijn ogen eventjes vochtig worden, maar hij knippert een keer en meteen zijn zijn ogen weer normaal.

"Waar zijn ze?" vraag ik, het antwoord al wetend.

"Het spijt me om dat te zeggen, Lea, maar je ouders zijn 11 jaar geleden gestorven."

Dat kwam in als een bom. Mijn pleegouders hadden wel gezegd dat ze dood waren, maar ik had toch nog hoop dat ze toch nog leefden. Ginny en Harry keken mij medelevend aan, net zoals Lily, Albus en James. Ik besluit snel op een ander onderwerp over te stappen. Als ik dan toch een heks ben, wil ik alles weten.

"Wat is Zweinstein?"

"Zweinstein is een school voor heksen en tovenaars. Het is echt de coolste school ooit!" neemt James nu het woord.

"Ik ga dit jaar voor het eerst," zegt Lily enthousiast," En jij ook."

"Maar ik ben al ingeschreven voor een andere school! Hoe zit het dan met mijn pleegouders en hoe geraak ik aan al mijn spullen? Ik heb geen geld," stress ik.

"Dat is allemaal geen probleem, maar ik stel voor dat we nu eventjes naar je ouders gaan. Die zijn vast super bezorgd." antwoord Ginny. Ik knik met tegenzin. Ik zeg dat ik mijn spullen ga halen en verplaats mij richting Lily's kamer. Als ik terug ben staan Harry, Ginny en Lily, eerst mocht ze niet mee maar ze wist haar ouders te overtuigen, beneden aan de gang. Ik neem afscheid van James en Albus en beloof ze dat ik hen ga opzoeken in de trein naar Zweinstein.

Na een autorit van een kwartiertje staan we aan mijn huis. Ik adem diep ik en druk op de bel. Meteen doet mijn pleegmoeder open. Ik zal het je zeggen: Ze was niet blij om me terug te zien. Haar gezicht stond op onweer en ik mijn ooghoek zag ik Ginny haar wenkbrauwen optrekken omdat ze mij niet knuffelde en als een goede moeder vroeg waar ik was geweest. Nee, als familie Potter er niet was geweest, was ze vast en zeker woedend op mij afgestormd, roepend naar mij waar ik was geweest. Dan zou ze mij meteen straffen, maar nu kijkt mij alleen maar kwaad aan en verplaatst ze haar blik naar de mensen achter mij.

"Laten we er maar vanuit gaan dat u heeft gezegd dat we mogen binnengaan," onderbreekt Harry de stilte. Mijn pleegmoeder gaat met tegenzin opzij en laat ons binnen.

"Nu ik ga naar boven," mompel ik terwijl ik Lily mee trek. Lily kijkt haar ogen uit.

"Wat heb jij een groot huis," mompelt ze. Ik grinnik en samen gaan we de trap op naar mijn kamer.

"Tadaaa!" zeg ik als ik de deur opendoe. Lily kijkt verbaast in de kamer.

"Misschien had ik toch even opruimen ," lach ik. Lily lacht mee.

"Daar weet ik wel iets op," zegt ze met een grijns en een twinkeling schittert in haar ogen. Ze zoekt iets in haar tasje en even later heeft ze een houten stok in haar hand.

"Albus zijn toverstok. Zeg hem niet dat ik hem heb gepikt, dan wordt hij woedend," grinnikt ze. Ik kijk haar enthousiast aan. Ze mompelt iets wat ik niet kan verstaan en maakt er een handgebaar bij. Verscheidene voorwerpen worden in de lucht getild en er vliegen boeken alle kanten uit. Verwondert kijk ik toe en na een klein minuutje ligt mijn kamer niet meer rommelig. Alles ligt perfect op zijn plaats en perfect geordend.

"Wow," breng ik nog net uit. Ze grinnikt.

"Geleerd van mijn moeder. Ze is een kei in huishoudelijke spreuken," zegt ze trots. "Leuke kamer by the way." Ik bedank haar en zeg dat ze mag zitten. We beginnen te praten over Zweinstein en Wegisweg. In mijn hoofd vorm ik een beeld van hoe ik denk dat het eruit zie en kan haast niet wachten dat ik het met mijn eigen ogen zie. Na een uitgebreide uitleg over de grote zaal en de leerlingenkamer van Zweinstein beginnen we te praten over koetjes en kalfjes.

En voor het eerst in mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik een echte vriendin heb.