UNUT (TAMAMLANDI)

MAVİ KUŞ VE KÜÇÜK KIZ

Multi:Özgür ve Masal
Burda böyle bekleyip daha çok ağlayamazdım. Uras nasıl bu zamana kadar aklıma gelmedi ise bundan sonrada gelmesin. Yusuf. Onu görmesem sıkıntı yok. Eğer görürsem affederim. Ve bu beni belki daha çok yıpratır. Aldığım kararla arabaya yürüdüm. Arabayı tam çalıştıracaktım ki yan koltukta bir tane kâğıt vardı. Ben bunu daha demin neden görmedim. Kağıtı elime alıp okudum. Uzak durmak zor. Her şey daha çok görebilmek için. Unutma. Sen ne yaparsan yap o hep senin yanında. Onu unutmaya çalışmaktan vazgeç artık. Seviyorsun işte. Şöyle kurtul işte. Hadi be Yusuf yaparsın sen. Ben bu gün söyleyeceğim. Sen de en kısa zamanda söyle.
S.Ö
S.Ö den anlaşıldığı gibi bunu Serez yazmış. Evet demek hâlâ onu unutmadı. Bundan sonra onu unutturma çabası yok. Bundan sonra Yusuf sadece Masal'in kuzeni, karşı komşu ve Rüzgarlarin arkadaşı. Ne kadar sevsemde söylemeyeceğim kesin olan sevgilim. Eve doğru arabayı sürmeye başladım. Arabayı park edip eve girdim .Hızlı bir şekilde odama çıktım. Elbisemi değiştirip pijamamı giydim. Yatağa yatacakken komedinin üstünde Yusuf'un doğum günü hediyesini gördüm. Hayır Güneş ağlama. Albümü elime alıp en sevdiğim fotoğrafın olduğu sayfayi açtım. Fotoğrafı ordan çıkarıp albümü yerine koydum. Fotoğrafa tekrar baktım. Sahilde beni kucağına almıştı. Benim mutluluktan ağzım kulaklarımda idi. O yine o güzel gülümsemesi ile bana bakıyordu. Fotoğraf elimde yatağa yattım. Uykuya dalana kadar ağladım. Sanırım ben uykuya dalarken Rüzgar'lar gelmişti.
Sabah kendi kendime kalktım. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Aşağı indim .Nur teyze kahvaltıyı hazırlıyordu. Mutfağa gidip kendime omlet yaptım. Dolaptan nuttella ve bir sürü antep fıstıklı çikolata alıp mutfaktan çıktım. Babamları görünmeden yukarı çıkacaktım ki babam gördü.
S:Güneş
G:Efendim.
S:Bizimle yemiyecek misin?
G:Başım ağrıyor. Yatıcam.
S:Bu bizimle yemen için bir neden değil.
R:Baba
S:Rüzgar sen karışma. Güneş sende otur.
Çikolataları merdivenin oraya koyup omletle birlikte masaya oturdum. Hızlı hızlı yiyip kalkma çaması gösterirken babam inadına benimle konuşmaya çalışıyordu.
S: Dün niye erken ayrıldın.
G:Sıkıldım
T:Tipik Güneş işte.
S:Gözlerinin altı şiş. Ağladın mı?
G:Hayır niye ağlıyım.
S:Bilmem.
G:Neyse ben doydum odama çıkıyorum.
Deyip ayağa kalktım. Merdivenlerin ordaki çikolataları alıp yukarı çıktım. Odama girip yatağa uzandım.
Yusuf'un ağzından.
Dün olanlardan sonra akşam hiç uyuyamadım. Sabah erken kalktığım için yürüyüşe gitmeye karar verdim. Dolaptan siyah eşofman altımı ve yeşil tişörtümü alıp hızlı bir şekilde giydim. Telefonumu kulaklığı ve evin anahtarını alıp evden çıktım. Kulaklığımı takıp en son dinlediğim şarkıyı açtım. Güneş bu şarkıyı çok seviyordu. Ona bu bizim şarkımız olsun dediğimde şaşırmıştı. Aynı 'seni benden iyi kimse tanıyamaz' dediğimde. Özür diledigimde olduğu gibi. Garip bir şarkıyıdı. Şarkının adı hiç geçmiyordu sözlerde. Mavi kuş ve küçük kız.