Corpse's Love

Ch 2

What can I do? di naman pwede na ganito nalang, 2nd stepppp? anonna gagawin ko. Patay na sya. pero pilit kong sinisiksik sa utak ko na mabubuhay sya . na makikita kong didilat at titignan din nya ko. I think kailangan ko ng tulong ni Google. kasi di naman naturo sa medschool kung pano bumuhay ng patay na.

walang kwenta si google ngayon kasi kung ano ano sinasabi nya..

"Hi" Sabi ko pagkatapos kong umupo sa tabi nya.
"Just trust me, know there's something in you that keep me hoping na gigising ka din. makikita mo ko. makikita ko kung ano kulay ng mata mo. makikita kong ngingiti ka at masiglang makikipagkwentuhan ka sakin" Sabi ko habang hinahawi ang buhok nya.
"Ang putla mo" Sabay hawak sa pisnge nya
"Ang tamlay mong tignan" Sabay dampi ng daliri sa mga pilik mata nya.
"Maganda ka" Sabay lapit sa mukha nya at dahan dahan dinampi ang labi kay Coleen
May mainit na hanging dumampi sa labi ni Heron

"Buhay ka?" Sabay tayo at hinanap ang stethoscope nya.
"Di ako pwede magkamali, naramdaman kong mainit ang hangin galing sa mga labi mo"
Sabay lagi ng stethoscope sa dib dib ni Coleen. Walang tibok na narinig.
"Di... Ano yun?" Dismayang tanong ni heron sa sarili. lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina
"Di ko sya pwedeng ipakita kela mama. walang pwedeng makakita sa kanya. isa kami sa mga sikat na pamilya ng doktor at pag nalaman nila ang ginawa ko masisira ang pangalan ng pamilya namin at ang pinaghirapan ng mga magulang ko" Malungkot nyang sabi
"Anong gagawin ko. di ko sya kayang iwan. di ko alam. Ano bang meron nya" Galit na sabi sa sarili at sabay kuha ng alak sa ref.
ilan oras ang lumipas.
"Ibabalik kobna sya bukas" Mahina at nanghihinayang nyang sabi. nakatulog sya sa sobrang kalasingan

kinaumagahan.
"Gusto kong magalit sa sarili ko, kasi susuko na ko. kasi bibigay na ang lakas ng loob ko. siguro gusto kitang alagaan kasi ayokong may mamatay na pasyente ko. siguro yun lang yunnnnn!" Sabi sa nakahigang katawan ni Coleen .
Kinukumbinsi nya ang sarili na naghihinayang lang syang may mamatay syang pasyente..
"Coleen stephen! Date of Death 9th of february 2016. Time of Death!"Sobrang lungkot nyang sabi kinuha ang stethoscope at nilagay sa dib dib ni coleen.

Togs... togs.....togs............ togs........togs . mabagak na pagtibok ng puso ni coleen.
hinawakan ni heron ang mukha ni coleen.
"You got to be kidding me??! Hahahahhaha . buhaya ka!! god!!! thank you buhay ka" Masayang sabi ni heron...

Kinuha nya ang lumang stand ng dextrose ng lola nya at inayos at tinusok kay coleen. para mabigyan ng nutrients ang katawan ng babae.

"Try natin to." Sabay lagay ng monitor . di to gumana.
"Halaaaa. no! di ko mamomonitor kung umaayos ang kondisyon mo" Naiinis yang sabi.
"Siguro tama na muna to. masaya ako kasi medyo binigyan mo ko ng pag asa :D" Sobrang saya nyang sabi.
Phone ringing.
"Doc, Andami na po nnyong appointment?" Sabi ng secretary nya sa kabilang linya
"Cancel ko yannnn" Seryosong sabi ni heron
"Doc! pang tatlong cancel na to medyo naiinis na yung ibang patients mo Doc kasi yung iba na kailang balik na." Nag aalalang paliwanang ng secretary nya
"Ok... I'll be there. pakisabi im on my way" Mababang sabi nya.

"Coleen! Iiwanan muna kita. aayusin ko muna yung trabaho ko, I'll be back soon" Sabi nya habang hawak yung kamay ni coleen.
papalabas na sana sya ng pinto ng kwarto ....
"Hayyyyys. babalik ako . babalik ako at nandito parin naman si coleen. di naman sya makakaalis o di man sya aalis agad" Pangungumbinsi sa sarili

"Bye for now coleen" Tapos kiniss nya sa pisnge at tuluyan ng umalis ng bahay