The shadow clawn[ON HOLD]

1. painfull memories

06:30 alweer een vervelende schooldag. ik dwing mn lichaam op te staan. ik kijk in de spiegel daar tegenover me staat een meisje met bruin haar, bleke huid en ogen die verschillende kleuren blauw uitproberen. ze draagt dezelfde kleren. ik wrijf in m'n ogen het meisje in de spiegel doet hetzelfde. dat meisje ben ik al jaren sinds het ongeluk. zucht het heeft geen nut om hier te blijven staren in

de spiegel. ik kleed me uit en ga douchen. 'hmmm....heerlijk' mompel ik. het is alsof al je zorgen weg gespoeld worden. net als ik begin te ontspannen gaat m'n mobiel. half aangekleed val ik om m'n bed 'grrr...heb ik weer. ik kom overeind en pak m'n mobiel en zie dat het Jana is. 'tuurlijk...wat wil je?' vraag ik meteen. 'wat? geen eens een hallo?!' zegt ze gespeeld gekwetst. 'zeg op nu! ik ken je

goed genoeg om te weten dat je me niet-' ik kijk even op mn klok. '-om zeven uur in de ochtend om even hallo te zeggen' zeg ik beschuldigend. 'oh so close...oké je hebt me door man ik je wiskunde huiswerk overschrijven op school!' vraagt ze hoopvol. dat is het! echt iets voor Jana!

'ja mag wel maar hang op anders heb je geen tijd straks!'. na een lange gedag hangt ze eindelijk op. ik leg m'n mobiel weg kom overeind. zuchtend loop ik

over de krakende trap naar beneden. ik hou de trapleuning stevig vast. ik ben niet al te dol op deze trap. heb steeds het gevoel dat ie instort en mij meeneemt. ik kom beneden zonder echt te vallen alleen bijna val acties die al doodeng zijn. ik hoor het gelach van mn broers uit de keuken komen.

'eh... niet weer hè' hun gelach s'ochtends is slecht nieuws voor mij. de vorige keer moest ik m'n laptop afstaan voor iets "heel belangrijks". ja als je films kijken bij vrienden belangrijk kunt noemen ja dan was het heel belangrijk!. 'hey! zussie nu al wakker!' schreeuwt scott naar me met een grijns.

ik loop verder de keuken in. de keuken is bijna rond en best groot het is hemelsblauw geschilderd en heeft zwart witte tegels zoals de meeste keukens. in het midden staat een eettafel waar m'n familie zit te eten mn moeder lacht naar me zoals elke ochtend. als ik zit grom ik een soort van naar hem. geloof me hij en tyler kunnen erg aardig zijn maar soms zijn ze de grootse idioten die er bestaan. ze hebben een waarschuwing. ik ben echt geen ochtend mens.

M'n broers integendeel hebben het uiterlijk van m'n moeder. ze hebben dezelfde blauwe ogen en lichtbruine haar. ze zijn een stuk langer dus voel ik me klein bij hun in de buurt. ik heb echt m'n dag niet dus gris een boterham van tafel en prop em in m'n mond voor ik m'n jas pak en wegfiets door het bos naar school. ja ik zei het bos. M'n huis staat in het het bos dichtbij nuth het dorp waar het dorncollege staat. M'n school dus.*zucht*

het is vroeg als ik aankom maar Jana zoals altijd staat me al op te wachten. ik loop naar haar toe als ik m'n fiets heb weggelegd. terwijl we lopen klets Jana door over wiskunde en hoe erg ze het niet vind en al die leraren! aangekomen in de studiehal begint ze over te schrijven. ik heb niks te doen dus kijk maar wat in het rond. de school is groot en oud. sommige plekken zijn echt eng zoals het geschiedenis lokaal het is letterlijk geschiedenis met al die spinnenwebben enzo.

Tobi komt aangerend en ziet er blij uit. hij heet eigenlijk Tobias maar Tobi is zijn bijnaam geworden. hij rent zo hard dat hij met moeite tot stilstand komt. 'hey' begroet ik. 'eh..ja hey' zegt ie hyper. 'Luisanna weet je welke dag het vandaag is!' vraagt ie. 'eeh....' zeg ik terwijl ik probeer een antwoord te vinden. 'luis(spreek uit als lu-is) je bent het toch niet vergeten!' 'het is sportdag' zegt Jana naast me.'oooh....'

is het enige dat uit m'n mond komt. 'neee! ik haat sportdag! al die sport ik val al flauw als ik er aan denk!' zeg ik geschrokken. dat verklaart waarom tyler en scott zo grijnsden! ze wisten dat ik sportdag haat! en daarom is Tobi blij hij is dol op sport. en Jana ik wou dat ik zo hard kon rennen! ze is de beste in sport.