The Key (A 5sos Fanfic)

Το πρωτο βλεμμα (1)

Μ(αμα): Nancy!! Ελα σήκω αγαπη μου πρεπει να πας σχολειο!!

N(ancy): δεν θελω!!

Μ: ελα ρε καρδια μου ειναι η πρωτη σου μερα στο νεο σου σχολειο!! Σηκω!!

Ν: δεν θελω να παω!! Μια χαρα ημασταν στην Παρο γιατι ηρθαμε Αυστραλια?

Μ: τα εχουμε πει αυτα. Τωρα ετοιμασου σε 15 λεπτα να εισαι στην κουζινα.

Αχ δεν θελω να παω! Το μονο που θελω ειναι να γυρησω πισω στην Παρο στον κολλητο μου τον Γιωργο. Η μαμα μου λεει οτι ηρθαμε στην Αυστραλια γιατι βρηκε δουλεια αλλα δεν με νοιαζει και ξερω οτι ακουγεται εγωιστικο. Ποιος ξέρει ποσο καιρο θα μου παρει για να κανω φιλους... Δεν ειμαι κοινωνικο ατομο και παντα δυσκολευομουν να κανω φιλους. Με τον Γιωργο ηταν αλλιως... Εχουμε μεγαλωσει μαζι. Αλλα εδω δεν ειναι Ελλαδα ειναι Αυστραλια. Ειναι διαφορετικα.

Ετοιμαζομαι κι βαζω ενα ασπρο μπλουζακι που γραφει πανω lazy και ενα μαυρο τζιν με πολλα σχισιματα και απο κατω τα βανακια μου. Κατεβενω κατω για να φαω πρωινο (ευτυχως τωρα θα εχω χρονο).

Μ: παλι αυτη την αηδια φορας? Λες και δεν εχεις λεφτα να παρεις ενα τζιν της προκοπης. Δεν θα καταλαβω ποτε τη σημερινη νεολαια!

Δεν της απαντησα. Απλα ανοιξα το ψυγειο, πηρα ενα μηλο και πηγα να παρω την τσαντα μου.

Μ: φιλι δεν εχει?!
Την ακουω να παραπονιέται απο την κουζινα την ωρα που ανοιγω την εξωπορτα.

Ν: τα λεμε το μεσημερι μαμα ;)
Της λεω

Μ: κανε φιλους!
Δεν απανταω και κλεινω την πορτα πισω μου.

Ευτυχως το σπιτι μου ειναι κοντα στο σχολειο και δεν χρειαζεται να περπαταω πολυ ωρα. Και αν δεν κανω φιλους? Και αν γινω ρεζιλι την πρωτη μου μερα? Εκεινη την ωρα χτυπαει το κινητο μου και με βγαζει απο τις σκεψεις μου. Βλεπω την επαφη "Γιωργος". Ενθουσιαζομαι! Εχουμε να μιλησουμε απο το αεροδρομιο.

Ν: ελα τρελε!

Γ(ιωργος): ελα μικρη τι κανεις? Πως ηταν η πτηση σου?

Ν: καλα ηταν. Τωρα παω σχολειο...

Γ: εγω μολις γυρησα σπιτι.
Τον ακουω να γελαει απο την αλλη γραμμη. Ηδη μου λειπει το γελιο του.

Ν: μη γελας κακομοιρη μου μην ερθω εκει...

Γ: χαχχα ασε ρε σπορε!

Ν: ενα χρονο με περνας! Σιγα το πραγμα!

Τον ακουω παλι να γελαει και γελαω και εγω. Αρχισαμε να μιλαμε για ασχετα θεματα μεχρι που εφτασα στο σχολειο.