CRAZY CLASS

TRİP GÜNÜ

8/A kızları fen sınıfına inmeden durumu diğerlerine anlattılar.Songül:
-Şimdi plan şu Emre hoca sınıfa girince yüzüne bakmayacağız .Sorulara cevap verirken yere bakıcaz.Derse ilgili olmayacağız.Ders dışında konuşmaya çalışırsa cevap yok.Tamam mı?
Hepsi kabul etti.Onlar da fen sınıfına geçtiler.Sonra zil çaldı.5dk sonra da Emre Hoca girdi içeri.
-Günaydın.
bütün sınıf başka yere bakarak;
-Günaydın, diye cevap verdi.
Emre Hoca:
-Ne oluyor la?
Kimseden ses çıkmadı.Emre Hoca şaşırmıştı.Ali ve Hakan'ın sırasının önüne geçti.Ama onlar deftere bakıyordu.Emre Hoca Hakan'a dalaşarak ;
-Hasta mısın oğlum ne oldu?
Diye sordu.Hakan cevap vermedi.
Emre Hoca :
-Ne oluyor ya ?
Diye sordu.Kimse cevap vermedi.Bu kez üstelemedi ve derse geçti.
Tahtaya yazdığını silerken 7/A'nın silgisini kullanınca Melike Songül'ü dürterek;
-Yaaa inanmıyorum.Bi de bu silgiyi kullanıyor.
-Lanet girsin.
Songül Mustafa ve Fatih'e kaşıyla
Emre Hoca'yı işaret etti.Mustafa:
-Ne var?
-Lan baksana 7/A'nın silgisiyle siliyor.
Mustafa suratını buruşturarak;
-Vay anasını ya.Abarttınız.
Melike önce hocayı kontrol etti sonra Mustafa'ya dönüp;
-Çokma lan bu bir kan davası sayılır.
O sırada Emre Hoca bi soru sordu.Yine cevap yok.
Emre Hoca:
-Arkadaşlar ne oluyor?
Süleyman dayanamadı;
-Hocam size trip atıyok.
-Neden?
Melike hemen atılıp;
-Hocam 7/A'nın silgisini kullanıyorsunuz.Ve bizim size yazdığımız notu da atmışsınız.
Emre Hoca şaşırarak;
-Kızım ben istemedim ki onlardan silgiyi teknoloji tasarim ödevi diye getirdi.Kendisi yapmış.Ve notu da ben atmadım.
-Hocam bize 6'lar öyle söyledi.Istihbarat sağlam yerden.
Diye atıldı Songül.
Melike:
-Hem ödevi niye kullanıyorsunuz?
-Ne yapayım kızım?
-Koyun dolaba dursun.
-O kadar uğraşmış bi işe yarasın.
Melike önüne döndü.
Emre Hoca:
-Bunun için miydi yani? diye sordu .Betül:
-Hocam siz 7'leri bilmezsiniz bunlar taa 2. sınıftan beri böyleler.
Emre Hoca bozulmuştu.Ama daha fazla uzatmadı.O sırada zil çaldı.Kızlar hariç diğerleri dışarı çıkınca Selda:
-Ya üzüldüm hocaya yapmasaydık keşke.
Songül:
-Hiç te bile banane kızım bi de 7'lerin silgisini kullandı.
Betül:
-Aynen kanka hak etti.
İrem:
-Zaten çok da uzatmadık.
O ana kadar hiç konuşmayan Melike bi şey bulmuş gibi heyecanla atıldı;
-Bulduuumm!!!
Selda:
-Sakin kanka neyi buldun?
-Emre Hoca'nın bize önem verip vermediğini nasıl anlayacağımızı.
-Nasıl?diye sordu Songül.
-Şimdi bizim silgi ve 7'lerin silgiyi masaya koyacağız.Hatta 7'lerinkini biraz daha ona yakın koyacağız.Ve hangisiyle silecek göreceğiz.
Songül hemen Melike'yi tebrik etti.Ve sırayla diğerleri de onu tebrik etti.Sonra zil çaldı.Selda silgileri konuştukları gibi masaya koydu.Emre Hoca iceri geldi ve derse geçtiler.Kızlar heyecanla hocanın silgiyi kullanmasını bekliyorlardı.
Nihayet hoca silgiye uzandı.
7/A' nın silgisini bırakıp 8/A'nın verdiği silgiyi kullandı.Melike sevinçle Songül'ün koluna bi tane patlattı.Songül neye uğradığını şaşırarak Betül'den tarafa hafifçe düştü.Melike:
-Ay pardon kanka.
Songül toparlanıp;
-Ne oluyor kanka ya.
-Kızım bizim silgimizi kullandı.
-Tamam da bana niye dalıyon?
-Kontrolü kaybettim ya ne biliyim.
Hem ne abartıyon?
-Abartıyom öyle mi?
Lan Betül olmasa yerle buluşmuştum.
-Tamam be çokma.
Dedi ve hocaya döndü.Emre Hoca biraz ders işledikten sonra serbest bıraktı sınıfı.Ama bu kez sessizlik vardı.Süleyman dahil kimse konuşmuyordu.Süleyman daha fazla dayanamadı;
-Hocam barışak yav.
-Küsmekdik ki oğlum.
-Yalan atmayın hocam bi kötü bakıyorsunuz bize.
-Yok oğlum ne küsmesi.
-Tamam hocam tamam yedik biz.
Emre Hoca cevap vermedi.Bunun üzerine Fatih;
-Valla küs gibi duruyorsunuz hocam.
Emre Hoca:
-Oğlum değilim dedim ya.Sadece yorgunum o kadar.
Melike:
-Hocam sizi kırdıysak özür dileriz.
Valla 7/A'yı duyunca bi gaza geldik.
Songül:
-Evet hocam affedin.
-Tamam kızım önemli değil.
O sırada zil çaldı.8/A Türkçe sınıfına çıktı.Melike çantayı sırasına bıraktı ve;
-Lan yine 7'ler yüzünden hocayla aramız bozuldu.Yok böyle bi şey.
Selda:
-Aynen ya yavşak 7'ler.
Songül:
-Ama küsmedim dedi hoca.
Melike:
-Sen de inandın mı?
Kızım hoca kırgın kırgın bakıyordu.
-Ne biliyim ya.
Bu kez sessizlik oldu.Hepsi üzgündü.İrem:
-Ya üzülmeyin Emre Hoca bize küsmez.
-Evet küsmez.
Dedi Betül.Ve zil çaldı.Onlarda sıralarına geçtiler.