Ben Kadınım!

Son Hayaller

Güneş sanki bir başka batıyor, sanki birşeyler anlatmak istiyordu bu akşam. Yine balkondan güneşin batışını izliyordum hayaller kurarak. Güneşin o kızıl tonu benim benliğimin içine işliyor ve beyninden hayaller kurmamı sağlıyordu. Bu şehirden gitmeyi çok istiyordum. Okul bitecek ve farkı bir şehirde sevdiğim bir meslek yaparken beni çok seven bir adama aşık olacaktım diye düşünürdüm. Onunla ailemi tanıştırıp evlenecek ve ikiz çocuklarımız olacaktı. Hep bunu istemiştim. Beni seven adam ve doğacak çocuklarımı. Beyaz prenses bir gelin olacaktım. Babamın prensesi olarak çıkacaktım evimden. Kızıl renk yine beni farklı bir dünyaya götürdü ki annemin ismimi söylemesiyle kendime geldim.

"Gece,  annecim hadi içeri gir.  Güneş battı zaten. " demesiyle güneşin batmış olduğunu fark ettim.  İçeri hızlıca girdim.  Annem ve ablam sofrayı hazırlamışlardı.  Babam haber kanallarını gezerken,  küçük kardeşim Doğu,  benim kucağıma gelmek istemişti.

Benim odaya götürdüm.  Doğunun uykusu vardı.  Rahat rahat uyuması için pencereden dışarı bakması yetiyordu.  Kızıl renkler yerini karanlığa bırakmıştı.  Daha bir koyu göründü gözüme.  Bugün sanki gecenin karanlığı bile farklı geliyor bana.  Doğu kolumdan sıkıca tuttu ve uykuya daldı.

Pencereden dışarıyı izlemeye başladım.  Acaba adımı niye Gece koymuşlardı?

Yatağımdan kalkıp,  annemlerin yanına gidip oturdum.  Yemek yeme esnasındaki sessizlik, yorgunluk belirtisi gibiydi. Anneme ve babama baktım.   "Benim adım neden Gece koydunuz annecim?"  soruyu duymalarıyla gülmeleri bir oldu. 

"Annenle gece karşılaştık.  İlk onu gecenin karanlığında gördüm.  Ayın ışığı yüzüne vurmuştu.  O an dedim.  Bu kadın benim kadınım olacak. " dedi ve annemin elini öptü.  Annem devam etti. 

" Hastaneden çıkmıştım.  Gece babanızı görmedim önce.  Sonra arkamdan ses duyunca hemen arkamı döndüm.  Gördüğüm an kalbim hızlı hızlı attı.  O an anladım ki,  babanız kalbime girmişti. " dedi.  Babam anlamamış gibi baktı.

" Hatunum madem öyleydi de neden 2 yıl peşinden koşturdun? " dedi.  Biz ablamla kahkalara boğulduk.  Annem babama döndü." Peşimden koşmasaydın beni bu kadar sevmezdin ki " dedikten sonra anneme hemen bir alkışa girdik.  Babam anneme sarıldı.  Muhabbet devam ederken yorulmuştum. Odama geçtim.

Doğunun yanına yattım.  Pencereden gökyüzünü izliyordum.  Yıldızların parlayışını ve şekilleri.  Gözlerim ağır ağır kapanmadan son düşündüklerim ise,  benim kocaman hayallerim...

Yazma amacım: susan kadınlara ses olmak.  Neden olduğunu diğer bölümde anlıcaksınız.  Bizim ülkemizde susan o kadar çok kadın var ki.  Korkmadan konuşmalarını umuyorum.