Herşey çok karışıktı 3 gün önce normal bir genç kızdım şimdi ise bir vampir kimbilir kendim hakkında daha ne öğreneceğim gerçekten hiç öğrenmek istemiyordum ama kafamı kurcalayan sorularda vardı mesele annem kimdi babam niye bana bunları anlatmamıştı birden başım ağrısı bunlar çok fazlaydı sonunda uzun düşüncelerimden alarm sesiyle uyandım evet Alex işte okulunun ilk günü gözlerimi açtım heryer karanlıktı tabi ya vampirler gündüz dışarı cıkamazlar ki küfürler yağdırarak yatağımdan cıktım
*****
Okul geçen gece o kadar büyük gelmemişti ama şimdi sanki beni bir labirentin içine koymuşlar gibi ilerliyordum ah tanrım keşke şimdi karsıma jace çıksa galiba dualarım kabul olmuştu çünkü karsımdaki bankada jacei gordum elindeki deftere birşeyler yazıyordu veya çiziyordu "jace" diye bağırdım kafasını kaldırıp bana baktıp dudaklarında küçük bir gülümseme belirdi sonra yerini tekrar sert güz ifadesi aldı "efendim" dedi dönüp kaldım ne diyeceğimi bilmiyordum "burda ne arıyorsun derse girmen gerek" ışık hızında yanımda belirdi çok yakındı gözlerinde takılı kaldım sonra ağzımdan kelimeler döküldü"şey ben kayboldum" of bu nasıl bi cevaptır böyle acaba jace'in dersi yokmuydu yoksa bir eğitmen mıydı sonra biri beni dürtü "ne" jace yine karsimdaydi ona bakarak dalmıştım of rezil oldum " dedimiki sana eşlik edebilirmiyim" dedi
"Tabi çok sevinirim" birlikte yürümeye başladık belki kafamdaki soruların cevabı jace'de vardı sormaya karar verdim "annem kim yaşıyor mu neden annenin vampir olduğunu babam bana söylemedi??" ikimizde durduk sonunda cevap verdi "aslında dün ceneni kapatıp bekleseydin bunların cevabını öğrenebilirdin ama bunların cevabını bende bilmiyorum" dedi of ama içimde birşeyler biliyo olmasına dair kuşkular vardı sanki sorunun her parçasını gözden geçiriyor gibiyidi " bi dakika annen vampir değildi ki" sonra bu söylediğinden pişman olmuş gibi elini kaldırdı yanağıma dokundu sıcak tatlı bir dokunusdu annem ki vampir değilse neden burdaydım noluyordu bağırıp çağırmak istigibiyidi nun yerine sustum jace'in gözlerine baktım "peki neden burdayım" özür dilercesine gözlerime baktı hayır aklımdan geçen şey olamazdı " nolur bana aklındaki şeyin gerçek olmadığını söyle" gözlerimdeb yaşlar süzüldü "bunu yapamam" dedi çaresizce bana sarıldı başımı göğsüne yasladım ve ağlamaya başladım inanamıyordum babam bir vampirdi
