Esrarın var, rengin var, amanın var.
Elem elem senin de hüsranın var.
Gün batar gün doğar, ömür biter amma...
Umudun elinde bir ummanın var.
Ömür seferin geçilmez kalınca.
Ukdesi, ruhuna bir kez vurunca.
Geç zamanı güç anı, tez sarınca.
Ellerin değdiği bir toprağın var...
Yâdın tutar hatıran var, her izde.
Hüznün kaldı, boynu bükük nergiste.
Ağustosun bir adı var... Nerdesin?
Derdin kaldı, açacak her filizde...
Konar-göçer bu elde neyin vardı?
Avuçlardan amin'li Fatiha'lardı...
Anmak, yâdın tutmak, taşın var amma...
Seni, göğsüm değil toprağın sardı!
Osman Baltacı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Keskin Küpe Zarar Şiirler
PoesieKelimelerin ruhuna üflemek, kalbimizden ve zamanın elbisesini giydirerek harflerin sesine, ulaşmak o kutlu zirvelerin gönül diyarlarına... Sonra öteyi düşlemek saadeti, bahtiyar kılmak hasret çöllerinin kavuşmak ummanlarını...
