Jungkook:"WAT?! WAAR ZIJN ZE DAN?!
Ik:" Geen idee?! Weet je misschien waar V graag is?
Jk:"Uhm...Hij is graag in een pandhuis, in WillowStreet 89
Ik:"Okee ik zie je zo!
*Bij het pandhuis*Ik & Jungkook rennen naar binnen. Ik zie Didi in het midden van een grote kamer, vastgebonden aan een stoel "HELP! JENNY HELP ME !HELP ME ALSJEBLIEFT!" Ik zag angst in haar ogen het was..Zielig. V kwam uit een deur "Oh hey, jullie zijn er..Wel een beetje laat hé?" Hij lachte gemeen. "Laat ik duidelijk zijn, als jij niet hier komt..Dan mag je vriendinnetje hier kennis maken met mijn mes.." Ik stond in een dilemma..Didi betekenden alles voor me, maar zou dan echt mijn leven eindige? "DOE HET NIET ,LAAT ME HIER HET IS GOED IK ZAL JE NOOIT VERGETEN!" Een traan rolde over me wangen, Het was misschien dom om te doen maar ik liep naar V. Hij maakte Didi los en duwde haar naar Jungkook. Didi was aan het huilen "Nee!..Jen Nee! Alsjeblieft blijf bij me!! Laat me hier niet achter!" De mes kwam dichterbij mijn nek, Ik werd bang en toen....
JE LEEST
1) Player
FanfictionHij kwam bij mij zitten, waarom? Dat vraag ik mij ook af. Hij vond mij leuk, waarom? Dat vraag ik mij ook af. Maar misschien moeten we beginnen bij het begin. Dat was jou eerste dag in Seoul, in onze, in onze kantine. De eerste dag dat je; "Hey" zei...
