Przez całą lekcję nie odzywałyśmy się do siebie. I DOBRZE! Przepraszam... Na następnej przerwie siedziałam w szatni rozmawiając z Johnem. -Mała, mówię! Ja jej nie lubię! Przysięgam! -oznajmiał mi John. -Dobra, dobra wierzę ci. -uśmiechnęłam się. Wtem weszła ta idiotka. Pewnie do Johna. -Dobra, John idziemy. Nie zadawaj się z tą kujonką. Złapała go za rękę i chciała z nim wyjść z szatni. CO ZA SZUJA! JAK MOGŁA TA ZDRAJCZYNI!!! -Weź zostaw mnie świnio-krzyczał John. Byłam oburzona i wróciłam do domu z Johnem. -Co za wredny|PIIIIIP| ryj świni! -Mała spokojnie. Jeszcze nigdy przy nie nie przeklnęłaś. -Dobra masz rację. A może nie, bo ona była ymm... odwrotnie zarąbista. Spadłam na łóżko i John położył się obok płaczącej mnie. -Nie martw się. Ona nie jest warta twoich łez. -Rzeczywiście. Wtedy zabzyczał telefon Johna. Spojrzałam na jego telefon, a tu nowość! Sms od Emily...Yhh... rzygać mi się zachciało. - Dlaczego?! Masz jej kontakt! -Bo wtedy co byłyście BFF to dała mi numer. -To usuń jej kontakt... Czekaj sprawdź co ci napisała! I mi pokaż. Kliknął na jego telefon kilka razy i wyświetliła się taka oto wiadomość:
Hej, misiu. Buziaczki ;*. Wpadnij jutro do szatni na trzeciej przerwie kochany ;*** O i bądź proszę z dala od tej... nie wymienię imienia...KUJONKI!!! ;**
-Nienawidzę jej!!-krzyczał John-O! I jeszcze coś ta |PIIP|wysłała! -Pokaż!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Aha, super-zarzenowałam się. Jakoś to dotrwaliśmy 22.00. Wtedy poszedł moj kochany... dobra bez przesady ;) nie będę was zanudzać mą miłością.
Mam nadzieję, że podobał się rozdział^^ zapraszam do czytania kolejnych XD
