Μερος 1

113 7 0
                                    

Οι αχτιδες του ηλιου περασαν στο σκοτεινο δωματιο.Σαββατο πρωι.Επιτελους!
Η Μαργκοτ σηκωθηκε γρηγορα απο το κρεβατι.Το ειχε ξεχασει. Πως μπορεσε;
Φορεσε γρηγορα τα πρωτα ρουχα που βρηκε μπροστα της.Κατεβηκε τις σκαλες και βγηκε τρεχοντας απο το σπιτι.
Αρχισε να συννεφιαζει, τα λουλουδια πια δεν ειχαν το φωτεινο τους χρωμα.
Κινηθηκε κατα το μηκος του μονοπατιου,ολο και πιο βαθια μεσα στο δασακι του τεραστιου σπιτιου της. Μεσα στο δασακι ακουσε το κελαηδισμα των αγουροξυπνημενων πουλιων,πατησε το βρεγμενο γρασιδι και εκλεισε τα ματια της για λιγα λεπτα,ηθελε να ηρεμησει. Δεν ηξερε τι θα ακολουθουσε μετα...
Αφου περπατισε για λιγα λεπτα ακομα,το μονοπατι την οδηγησε σε μια μικρη παραλια.
Γεματη χρυση αμμο,ψαρακια και ομορφα σπανια κοχυλια. Ενας μικρος επιγειος παραδεισος.
Η αναπνοη της κοπηκε. Ηταν εκει.Καθισμενος στην αμμουδια.Θα τον αναγνωριζε παντου,ακομα και μετα απο χιλια χρονια.

MargotWhere stories live. Discover now