Evlerine vardıklarında hemen odalarına çıkıp uyudular.Sabah geç saatlere Kadar uyanmadılar.uyandıklarında da Çok güzel kahvaltı yaptılar. Ve sonra aileleriyle kırtasiyeye gittiler okul eşyalarını aldılar ve geri eve döndünler sonra çocuklar parka gittiler annelerde Zeynep gilin evinde toplandılar Emre'nin annesi oların ciddiyetini anlamıştı bunu arkadaşlarına söyledi ama kabul etmek istemediler bu olayın gerçek olmasını istemiyorlardı uzun bir tartışma havası geçti.o sırada çocuklar parkta oyun oynuyorlardı ve birden o iki adam karşılarına çıktı çocuklar ne yapacaklarını şaşırdılar ama çok korkmuşlardı yüzlerinde belli oluyordu tam adamlar çocukların üstüne yürümeye başlamıştı ki oradan geçen Çınar'ın komşusu bir terslik olduğunu anlayınca telaşlı adımlarla yürümeye başladı ve çocukların yanına gidip " çocuklar sizi anneleriniz çağırıyordu hadi sizi onlara götüreyim" dedi o iki adam ne olduğunu anlayana kadar onlar çoktan gitmişti yolda giderken komşu hep soru soruyordu çocuklarda hep kaçamak cevap veriyordu sonra Çınar "teşekkür ederiz size çok minnettarız saolun ama bizim eve gitmemiz lazım"dedi ve adam susup yoluna devam etti çocuklar ise hala şaşkındı ne olduğunu hala anlamamışlardı,o adamların ne yapacaklarını da bilmiyorlardı,acaba adamlar olayı anlattıklarını biliyorlar mıydı kafalarında bir sürü soru vardı ama hangi birini söyleyebilirdiler ki ama şu doğruydu o adamlar kesinlikle çocuklara zarar verecekti o adamları hemen polise şikayet edip hapse tıkmakıydılar ama nasıl?annelerine bu olayı da anlattılar ama bilmiyorlardı ki adamlar onları izliyordu ve adamlar çok sinirlenmişlerdi aralarında şöyle bir diyalog geçmişti " bu çocukları kesinlikle öldürmeliyiz" dedi silahlı olan ama diğeri "hayır bir süre ortalıkta görünmemeliyiz yoksa bu çocuklar bizi yakalatabilir hem sen öldürünce eline ne geçecek sanıyorsun yakalanıp müebbet hapis de yiyebilirsin bu daha mı iyi olur"dedi silahlı adam "haklısın hiç böyle düşünmemiştim hadi fark edilmeden gidelim" dedi ama bunu demekte çok geç kalmıştı çocuklar o adamları görünce annelerine söylemişlerdi anneleri görünce şaşırmışlardı çünkü bu adamı tanıyorlardı en azından aralarında iyi resim çizebilen Zeynep vardı ona hemen kağıt ve kalem vermişlerdi o da aklında kaldığı kadarıyla adamları çizmişti ve çok da benzetmişti bunu bir kenara koydular ve evlerine gittiler.
