Genç Kurt

Galiba Kaçırıldım!

Bilge ile tanışalı sadece birkaç ay olmuştu,ancak benim kalbimde onun çok özel bir yeri vardı.Bu..Bu inanılmaz bir duygu ve kelimelere dökemiyorum..Bu çok derin bir aşk,hiçbirşey böyle değil..Kesinlikle onsuz bir dünya istemiyorum.Ona bir zarar gelmesini göze alamam,her ne kadar iyileşme gücü olsa bile.Son nefesime kadar onunla birlikte savaşacağım.Gece 4-5 gibi idi saat,uyumam lazımdı,yarın sabah kalkıp  okula gitmem gerekiyordu.Büyük bir savaşa hazırlanıyor olsam bile okulu aksatmamam gerekir.Yatağa girer girmez uyumaya başladım.Sabah Bilge'nin beni  alnımdan öpmesi ile uyandım.

-"Kalk bakalım Uzay,okula geç kalıyoruz."dedi bana.

O da neydi?Evime nasıl girmişti?Bunu sormaya fırsat bulamadan..

-"Pencereden girdim aptal şey,kalk yoksa gecikeceğiz." diye söylendi bana.

Bende alaycı bir ses ile "Belki de sana da bir anahtar vermeliyim" diye dalga geçtim,o ise;

-"Buna gerek olduğunu sanmıyorum, zaten her gece pencereden girip senin yanında yatıyorum,senin güvende olduğundan emin olmak için."

-"Tek sebebi bu mu?"

Bir süre öylece durup bana aval aval baktı bana,daha sonra;

-"Kalk ve hazırlan,yolda kahvaltı ederiz,okula geç kalmak istemezsin öyle değil mi?" diyerek suskunluğunu bitirdi.

Ben ise 'tamam' diyerek gülümsedim ona,hazırlandım ve okul yolunu tuttuk birlikte...
...

Hey,o da neydi?Sen kimsin?Ben neredeydim böyle?En son kafamı biryere çarptığımı hatırlıyorum..Biri nefes nefese yanımda oturuyordu,kimdi bu?Heryer o kadar karanlıktı ki hiçbirşey göremiyordum.O da benim gibi korkuyor olmalıydı,o da neyin ne olduğunun farkında değildi belki de.Hey!Hareket edemiyordum?Bu da neydi?Hiçbirşey yapamıyordum,konuşamıyordum bile.Ayrıca biryere bağlanmıştım,bu da neydi böyle?