Break Up: One Shots

Last

Zack's POV
I'm here with my girlfriend, Danna. We were cuddled up  with each other. I'm planning to tell her something that I know that can break her heart. But I don't know how. Her sadness is my weakness. I don't want to see her so broken.

"Babe.... okay ka lang??? Ang lalim ng iniisip mo ha."

"I'm okay babe. Maybe tired? Masahe naman oh." I said then pout.

"Hahaha. Sige na nga. Pasalamat ka at cute ka." Sabi ni Danna sabay pisil sa pisngi ko.

Minasahe na  ako ni Babe. Grabe ang galing naman niya mang hilot. Mina masahe niya yung likod ko ng hilahin ko siya at hinarap sa akin.

"Bakit? Ayaw mo na nung masahe ko?" Hindi ko na siya sinagot at hinalikan.

Our kiss was sure is passionate. I trail my kisses down her neck. And I already found myself carrying her to the bed and I lay her in to it.

I start taking her clothes off, and she also do the same to me. I kiss her once again and she put her hands around my neck. We shared each others company under the blanket.

***

Danna's POV

I wake up without Zack beside me. Maybe he's in the restroom? I remember what happened last night. I unconcously smile while reminicing all the things that happened last night. And in conclusion, that was intense.

I look at the side table beside Zack's bed. I found a letter. And a doctor's prescription. I decided to read the letter first. I know it's not mine, but it's
my boyfriend's. So no big deal.

I open the letter and read it. My tears starts streaming down my face.

Dear  Danna,
        Hi! Meron nga pala akong gustong sabihin sayo. Hindi ko siya masabi ng deretsuhan sa iyo dahil alam kong masasaktan ka. Diba alam mo naman na mas gusto kong masaktan ang sarili ko kaysa ikaw? Kaya naisip ko na isulat nalang iyon sa isang letter. Pero bago iyon, ang intense noong ginawa natin kagabi ha.... pwedeng round 2? Hahahaha. Pero hindi na natin magagawa yon eh. Alam kong magugulat ka sa sasabihin ko at alam ko ring masasaktan ka ng sobra sobra. Pero mas masasktan ka kapag tinago ko iyon sa iyo. Gusto ko nang tapusin ang meron sa atin. Masakit para sa akin ang mga sinasabi at ginagawa ko ngayon pero alam kong ito ang tama. Hindi kita hinihiwalayan dahil sa may iba na ako. Ayoko kasi kitang paasahin. May sakit ako. Malala na iyon,binigyan na ako ng doktor ng taning sa buhay. Sabi niya meron daw akong 1 taon pa para mabuhay. Ayoko na matali ka sa akin dahil alam ko sa sarili ko na saglit nalang ako na mabubuhay. Gusto ko na magmahal ka pa ng iba. Gusto ko na kalimutan mo na ako. Alam ko mahirap para sayo at para sa akin ang ginagawa ko, pero ito ang makakabuti sayo- sa atin.

Siguro ngayong binabasa mo ito, naka alis na ako. Pupunta kasi ako sa US. Umaasa parin kasi yung parents ko na gagaling pa ako. Sabi nila mas magagaling daw ang mga doktor doon. Kahit gusto ko na sabihin sa sarili ko na gagaling pa ako, ayoko. Ayokong paasahin yung sarili ko na gagaling pa ako. Basta lagi mong tatandaan na mahal na mahal na mahal kita. Kahit sa kabilang buhay mamahalin pa rin kita. I love you always and forever. I hope you can understand why I'm doing this. I just want the best for you. Don't forget what I said,  mag mahal ka pa ng iba. Kahit masakit tatanggapin ko, cause I can sacrifice anything for you. .... Sige na masyado nang nagiging mahaba tong sulat ko sayo. Good bye Danna. I love you and I will miss you.

Love, Zack

Iyak na ako ng iyak. Hirap na din ako huminga. I love you so much Zack. Alam ko na mabubuhay ka pa. Hihintayin kita.

Kinuha ko yung doctor's prescription na kasama nung sulat ni Zack. Kahit sobrang nanlalabo yung mata ko dahil sa mga luha ay nabasa ko parin yon.

Stage 4- Lung Cancer.  Iyan ang una kong nabasa. Hindi ko na iyon pinagpatuloy pang basahin dahil mas napahagulgol na ako. Sana ako nalang ang nahihirapan at hindi na si Zack. Ano bang nagawa niya at kailangan niya pag daanan lahat ng to? Hindi ako mawawalan ng pag asa. Alam ko gagaling si siya at babalikan niya ako. Siya lang ang mahal ko at mamahalin ko wala nang iba. I love you so so much Zack.

Yung ginawa namin kagabi ay masasabi kong sobrang intense pero hindi ko naman alam na pwedeng yun na din ang....... last.

***************************************
After 3 years......

Nag lalakad ako dito sa mall ngayon. Nag hahanap ako ng pwedeng ipang regalo kasi malapit na mag pasko.

Habang naglalakad ako nakita ko siya. Para akong naistatwa sa pwesto ko. Bigla nalang tumulo ang mga luha sa mata ko. Hindi iyon dahil sa sakit, lungkot, kundi dahil iyon sa tuwa. Sobrang saya ko na gumaling siya. Mukha na siyang maayos ngayon. Parang hindi nga  siya nag kasakit eh.

Nakita niya ako pero blangko lang ang mukha niya. Wala ng kahit ano sa mata niya. Lalapita ko sana siya pero may isang babaeng lumapit at yumakap sa kanya.

"Sorry I'm late babe. Traffic kasi eh. Tara na. Gutom na din ako." Sabi nung babae.

"Okay. Tara na. San mo ba gusto kumain babe?" Sabi ni Zack pero nakatingin pa din siya sa akin. Una siyang umiwas ng tingin at unti unti na silang naglakad palayo.

Umiyak ako ng umiyak. Bakit Zack? Hinintay kita. Akala ko pa naman ay kapag gumaling ka ay pwede  na ulit tayo. But I think mali ako. Sabi niya kalimutan ko siya pero hindi ko kaya kasi mahal na mahal ko siya. Ganoon nalang ba kadali na kalimutan ako? Ang sakit sobrang sakit.

Iiyak ako ngayon but I will make sure that this will be the last.

~END~