Girdin kapıdan içeri
Başladın bana doğru yürümeye
Alev saçan dudakların ateş gibi Yakacak sözleri başladı söylemeye
Kapıdan girmenle hissedilen sıcaklık daha bir arttı
Biraz daha yaklaştın
Ateş daha bir harlanmaya başladı
Yaklaştın yaklaştın...
Ateşin yakmaya başladı artık tüm bedenimi
Alev püskürten dudaklarının sıcaklığı
O an durdu zaman
Kum saatindeki kumlar durdu
Su akışını kesti
Zaman ilk kez duydu bizi
Sevgi seli oluştu
Gökyüzü coştu
Kalemler başladı bizi yazmaya
Senin sonsuz sıcaklığında yok olmaya
Kar tanecikleri dinledi bizi
Su damlacıkları ağladı
Oyun bitti film koptu
Güneş küstü doğmaz oldu
Açınca gözlerimi
Uyandım kapkara sabaha
Anlayınca her şeyi
Çok geçti artık
Ölümün soğuk nefesi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
USANMADIM USLANDIM
Poetry"Zaman herşeyin ilacıdır "derler. Yazmak da her şeyin ilacıdır bence, Akıtırsın içindeki zehri. O Seni zehirlemeye çalışırken Sende kurtulmaya çalışırsın ondan. Ve şimdi kurtulma zamanı...
