Maybe It Is You? ( NashLene, NLex, JaiLene, MiKash, KathNiel, JulNiel )

Chapter 21 - Paasa Nga Ba?

Ito na yung promise ko. Sorry talaga dun sa mistake ko.. Hehe..

Salamat sa mga nakainitindi.. <3


Keep on supporting po :)



Sharlene's POV

<< CONTINUATION OF FLASHBACK <<


"shar... Mahal mo pa ba si Nash???" natigilan ako.. Naalala ko ung huling pag uusap namin..

Nung hinalikan nya ko.. Hinawakan ko yung labi ko.. Inisip ko lahat ng pinagdaanan namin...

"Yung totoo? Naguguluhan talaga ako ee.. Minsan oo.. Minsan hindi... Ewan ko talaga.." sinabi ko yun habang nakatalikod kay Julia..

"Shar, alam naman natin yung totoo.. Sige.. Kita tayo maya aa? See yah"


* END OF FLASHBACK*


Mahal ko si Nash.. Pero may nagsasabi saking tama na..

Pero at the same time.... Nandun yung feeling na gusto ko parin syang mahalin..

Nakababa na ko... Nag pasalamat naman ako kay Manong..

"Nak, kain na.." sabi ni mama

"ha? Ma.. Busog pa po ko ee.. Sige po.. Aakyat na ko sa kwarto.." wala talaga akong gana.. Maaga pa naman ee.. Mamaya pa ko pupunta kayna Julia ee..

Kakalimitan ko muna lahat to.. Itutulog ko na lang to...

Hihiga na sana ko.. Pero may kumatok..

Binuksan ko yung pinto...

"Ma?"

"may sulat ka..." sabi ni mama "galing kay Nash" add nya

"ah. Okay." sasarado ko na sana yung pinto pero narealize ko na.. "WAIT! Sulat?!!! Galing kaaay Nash??!!" nagulat talaga ko...

"uhm.. Oo" sabi ni Mama

Binigay sakin ni mama yung papel..

Tinitigan ko yung papel..

Bubuksan ko ba? Kay Nash ba talaga galing to?

Naka 5 minutes na halos.. Tinititigan ko parin tung papel.. -.-

"buksan mo na"

"ay kabayo! Mama naman.. Wag mang gulat"

"nak, buksan mo na.. Wala naman mawawal kung bubuksan mo diba?"

"Pero Ma, baka masaktan lang ako.." sabi ko

"di mo malalaman kung di mo bubuksan.. And kung masaktan ka man.. Kasama yan sa pag laki.. Pano ka mutututo kung di ka tataya?" haaaayyy....

"sige na nga." sabi ko

"sige.. May niluluto pa ko." sabi ni mama..

*sigh*

Binuksan ko yung papel....


"Sharlene, alam ko nagkamali ako. Patawarin mo ko. Magkita tayo 2pm sa park. Same spot. :)"

Pupunta ba ko? Ewan ko.. Di ba sabi nga ni mama wala naman masama kung susubukan?

1:08pm na.. Magready na ko. Malapit lang naman park ee..

>> Fast forward >>

Nandito na ko sa park.. 1:53 palang.. Kinakabahan talaga ako.. :/

Haaayy... :/

Ano kaya yung sasabihin nya?

Mag sosorry ba kaya talaga sya?

anong gagawin ko pag nag sorry sya?

Pano kaya kung di sya mag sorry? Ano ka ba Shar?! Nasa sulat na nga ee..

Tinitigan ki nanaman yung sulat..

Binabasa ko paulit ulit.. Di ko namalayan 2:43 na.. Darating ba sya?


>> 3:00

>> 3:30

>> 4:00

>> 4:30 na.. Ano ba yan? Di na sya darating...


Tumayo ako.. Naluluha ako.. Umasa nanaman ako... Tanga ka talaga Shar..

Di ko na napigilan.. Umiyak na talaga ako ng tuluyan..

"Shar, never ka ng natuto! I hate you Nash Aguas!" umuwi akong umiiyak..

Ok na tong suot ko.. Punta nalang ako kayna Julia.. Late na rin ako ee..

5:14 na ee..


>> FAST FORWARD >>

saktong 5:30 nandun ako kayna Julia..

Nakita ko si Julia sa labas..

"sorry late ako.. May inasikaso lang"

"ugh.. Buti naman dumating ka. Lets go.. Naghihintay na sila.." sabi ni Julia.. "waaaiiiitttt.. Bakit namumugto yang mata mo?" tsk. Napansin pa talaga..

"wala.. Kinusot ko kasi.." sabi ko.. Halatang di sya naniwala pero nag oo nalang sya..



Nash's POV


Nandito ako kayna Julia.. Thank God wala si Sharlene.. Nandito kami lahat.. Kahit si Alexa..

Si Jairus din.. Yamot nga ee..

Nagpunta muna ako sa pool.. Walang tao dito ee.. Na kusina sila lahat..

"alright guys.. Tara na! Yay.. Complete na tayo.." si Julia na yun..

Complete? Wala si Sharlene.

Pumasok na ko.. Nagulat ako.. Kasi... Si Shar?

Di pa ko nakikita ni Shar.. Nakatalikod kasi sya..

Aalis na nga ako.. Bago pa nya ako makita..

"Nash.. Tara na" ay.. Daniel talaga..

Tumalikod si Sharlene.. Nagulat sya..

Pero ang di ko inaakala na gagawin nya.

Lumapit sya sakin.. May tinapon syang papel..

"oh ayan.. Kahit kelan paasa ka talagang gago ka.. Di ko nga alam bakit ako umasa ee.. Ang tanga ko talaga.. Kahit kelan! Nash Aguas.... Wala kang kwenta!!!" ano? Umiiyak na si Shar.. Grabe.. Halatang galit na galit sya.. Pero at the same time... Merong sadness sa mga mata nya..

Nakatingin lahat samin... Nag walkout si Sharlene.. Umiiyak talaga..

Sinundan ko si Shar..

"Shar.. Teka lang." ayaw nya talaga tumigil


"Shar!" sa wakas na hablot ko na yung kamay nya

"ano ba Nash?!! Di pa ba sapat na pinag hintay mo ko ng sobrang tagal sa park? Masakit na talaga sobra.. tama na.. Ayoko na.. Layuan mo nalang ako.." ang sakit makita si Shar na umiiyak.. Sobrang sakit..

"sharlene.. Di ko alam sinasabi mo.." hawak ko parin braso nya.. Umiiyak na rin ako..

"nash.. Please.. Lahat naman di mo alam ee! Kahit alam mo!" sharlene.. Wag ka ng umiyak.. Gumuguho na yung buong mundo ko... Nasasaktan na rin ako..

"wala talaga akong alam.." this time.. Hinawakan ko na sya.. Parehas na braso nya..

"nash.. Wag na.. Tama na.." tinulak nya ko..

Umalis syang umiiyak.. At iniwanan nya kong lumuluha..

"AAAH!!!!!!!!!!" sinuntok ko uung pader.. Napaupo lang ako sa gilid..


Ang sakit... Ang sakit sakit sobra...



-----

Musta? Ok pa ba kayo..


Ano nang mangyayari sa NashLene?

Si Nash ba talaga ang nag padala ng sulat?

Kamusta na kaya sila?



Comment

Vote

Follow

Share


<3