ZORUNLU KUMA

GEÇEN ZAMAN

Sabahın erken saatlerinde kalkan evin kadınları, kahvaltı için sofrayı hazırlamaya başlamıştılar. Saliha Hanım da mutfakta kadınların başında durmuş onları izliyordu. Berivan'ı aralarında göremeyince meraklanıp kızının yanına gitti.

Berivan annesinin odasına geldiğini görünce kendini hemen toparlayıp ayağa kalktı.

'' Hayırdır ana sen niye yukarı çıktın, ben aşağıya geliyordum zaten '' dedi.

Saliha Hanım, yatağa doğru gidip oturdu. Yanını işaret ederek yatağın kenarına eliyle vurup kızı Berivan'ı yanına oturmasını istedi. Berivan da hiçbir şey demeden annesinin işaret ettiği yere oturdu ve annesine döndü. Konuşmasını bekledi. Saliha Hanım kızının saçlarını okşayıp

'' Ciwan abin bana bir şeyler söyledi güzel kızım, bir de ben senden duymak istiyorum''

Berivan annesinin yüzene bakıp sıkıntı içinde dudaklarını ısırdı. Zaten abisine her şeyi anlatmıştı annesine söylese ne olacaktı ki '' Ne söylediyse abim, doğrudur ana... Heja ile Mehmet birbirlerini seviyordular ve Mehmet'in ölümü Heja'yı bu hale getirdi. Heja bir türlü bu durumu kabullenemiyor'' deyip titrek bir nefes aldı. Berivan annesinden çok çekiniyordu böyle konularda, Heja gibi değildi. Heja karşısında olan insanlara ağzına ne gelse söylerdi ama Berivan hiçbir zaman onun gibi olamamıştı. O daha çok duygularını içinde yaşardı. Mecbur kalmadığı müddetçe kimseye diklenmezdi. Bazen bu huyundan nefret ederdi ama kişiliği böyleydi işte kendisi ne yapsın...

Saliha Hanım kızına bakıp '' Berivan keçamın, ne olursa olsun, ne yaparsanız yapın ilk gelip benle konuşun demiyor muyum ben size... Ha kızım neden bu olayı Ciwan abine söyledin '' haklıydı Saliha hanım, kızlarını sürekli bu tür konularda uyarıyordu ' Yaptığınızı, yapacağınızı, özel hayatlarınızı kimseyle konuşmayın, herkesten önce gelip benle derdinizi, sıkıntınızı ve sevincinizi paylaşın. Çünkü kimse anneniz gibi değil sizin sırlarınızı saklasın, sizin sevincinizi kendi sevinci, sizin üzüntünüzü kendi üzüntüsü gibi yaşamaz ' derdi ama kızı Berivan bu konu da hata yapmıştı. Ve yapmaya devam ediyordu, annesinin bilmesi gereken birçok şeyi saklıyordu. Bir şeyleri saklamayı Heja'dan öğrendi yoksa Berivan aklı başında bir kızdı buranın adetlerini bilirdi.

Tamam, abisi Ciwan, kız kardeşine bir şey yapmazdı fakat bu tür konuları, buralarda bir abiyle konuşulmazdı. Berivan'ın bunu düşünmesi gerekirdi. Genç kız '' Ana vallaha da kötü bir niyetim yoktu. Abim , Esma yengemin üstüne çok gidince söylemek zorunda kaldım... görmüyor musun ana, Ciwanla Şiyar abim, her ikisi de suçsuz yere karılarını suçluyorlar'' dedi. Berivan artık hıçkırarak ağlıyordu.

Saliha hanım kızını kendisine çekip başını göğsüne koydu, öptü '' Ana yengelerimin hiçbir suçu yok'' genç kız hıçkırıkları arasında zar zor bu cümlelerini söyledi ve annesine iyicene sokuldu.

'' Senin merhametli yüreğine kurban olurum güzel kızım, baban bunu duyarsa ne olur biliyor musun hiç ? '' genç kız başını sağa sola sallayıp '' Babam Heja'ya bir şey demez ana, bunu hepimiz biliyoruz. Tamam ilk söylenir ama sonra ona kıyamaz , onu nasıl sevdiğini biliyorsun'' deyip burnunu çekti. Göz yaşları yanaklarını ıslatıyordu. Evet Aziz ağa Heja'yı sever ,kıyamaz ama sinirlendi mi hele ki söz konusu namus olunca gözü hiç kimseyi görmezdi. Diyar 'ı bile... ve bunu da herkes bilirdi.

Saliha hanım aşağıdan gelen sesleri duyup kızının göz yaşlarını sildi ve başını tekrar öptü '' Hadi güzel kızım ,kalk yüzünü yıka öyle gel sofraya '' dedi. Berivan başını sallayıp tamam dedi ve beraber ayağa kalktılar. Saliha hanım aşağıya Berivan da yüzünü yıkamak için banyoya gitti...