Zoraki Evlilik mi?

Pazar

Sabah uyandığımda güneşle mücadele veren gözlerim yenilgiye uğramış büyük bir sıkıntıyla yataktan kalkmıştım.Arzu mu o her zaman ki gibi yine yanımda yoktu.Ah benim güzel ve masum kadınım benden delicesine korkuyordu.Korkmasını da istiyordum.Onu ne kadar rahat bırakırsam o kadar çabuk benden kopmak ayrılmak isterdi ve ben bunu kaldırabileceğimi hiç zannetmiyordum.Yataktan hızla kalktım.Koşmayı uzun zamandır bırakmıştım.Biraz spor yapsam hiç fena olmazdı.Hızlıca üzerime eşofmanlarımı giyip merdivenlerin yolunu tuttum.Arzu mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.Onun o narin bedenini şarkı söylesen o ince güzel sesini her şeyiyle bu kadının benim olma düşüncesi beni mutlu ediyordu.Ama ipleri hemen bırakmamalıydım.Bana bağlanmalı benden kopamayacak kıvama gelmeliydi.Kurallarımı öğrenmeli çok konuşmamalı ve bana yakışır bir kadın olmayı öğrenmeliydi.Her şeyin bir zamanı vardı Arzum bunu da öğrenecekti.Arkadan gidip sarılınca  yerinden sıçradı.Boynun açık kaldığı yerleri arzuyla öptüm.Bu kadını istiyordum hemde her zerresine kadar.Ama ona istemediği bir şey yapmak istemiyordum.Onunda bir zamanı vardı.Beni delicesine arzulayacak zamanlar gelecekti elbet.Geri çekilip bana şaşkınca bakan karıma varla yok arası bir gülümseme gönderip ''Günaydın karıcım'' dedim.Arzu bunu beklemiyor olacak ki o küçük şaşkın gözleriyle sadece beni izliyordu.Yavaşça ondan uzaklaştım.

-1 saate geri dönerim geldiğimde kahvaltıyı hazırlamış ol. dedim ve evden hızla çıktım.

****

Az önce neler olmuştu öyle.Mert yavaş yavaş alışmaya başladığım ama bir o kadarda delicesine korktuğum adam bana sarılıp öpmüştü.Üstelik karıcım da demişti.Bu adamın başına saksı mı düşmüştü.Verdiği emirle kendime geldim tabi ki de saksı düşmemişti.Mert yine emredici sesiyle konuşmuş ve çekip gitmişti.Sadece bir an farklı düşünmüştüm.Neler oluyordu bana böyle? Nefret ettiğim zorla evlendiğim adamı mı sevmeye başlamıştım yoksa?Bu olamazdı mümkün değildi böyle bir şey üstelik bana nefretle bakan ama aynı zamanda arzuyla bakan bu dengesiz adamdan hoşlanamazdım ona bağlanamazdım onu arzulayamazdım.Böyle bir şey sadece masallarda olurdu ve lanet olsun ki biz gerçek dünyada yaşıyorduk.Masayı hazırladığımda kapının açılma sesini duydum anlaşılan kocam gelmişti.Ne garipti ona koca demek.Koca demeye bin şahit isterdi üstelik.Mert'in bana seslenmesiyle daldığım düşüncelerden kurtuldum.

-Otursana hadi ne dikiliyorsun ayakta.

Kaba Mert yine dönmüştü.Ben bunun kadar kömüş ve dengesiz bir adam görmemiştim.Karşısına geçip oturdum.

-Nereye gittin sabah sabah? Ah hadi ama bunu bilmek hakkımdı sonuç olarak onun karısıydım.Neler oluyordu bana böyle kıskanmaya da mı başlamıştım bu adamı?

-Hesap mı soruyorsun?

-Hayır sadece merak ettim.Ve uzun bir sessizlik tabi ki de cevap vermemişti ne bekliyordum ki birde cevap vermesini mi.

-Koşuya gittim.

Ne Mert az önce bana cevap mı vermişti yoksa ben mi yanlış duymuştum.

***

Ah benim güzel karım demek beni merak etmişti.Bu kadını sevmekte ne kadar haklı olduğumu ve ayrıca çok korkunç bir koca olduğumu bu sabah daha iyi anlamıştım.Kız benden resmen çekiniyordu.Belkide beni dengesiz buluyordu.Aslında haklıydı onun karşısında ne zaman ne yapacağımı kestiremiyordum.

Bugün pazardı bu demek oluyor ki bütün gün bana aitti.Bu süre içerisinde sevgili karımla uğraşabilirdim.

-Arzu buraya gel!

-Efendim?

-Hazırlan dışarı çıkıcaz.

-Nereye?

-Çok soru soruyorsun sen hazırlan işte.

-Peki.

Senin o pekini yerler güzelim.Bugünde biraz biz eğlenelim.Kafiyeli sözlerimden sonra odaya çıkıp bende hazırlandım.Banyodan çıkan karıma bakınca fazla cesur olduğunu gördüm.Onu bu şortla dışarı çıkaracağımı zannediyorsa deli olsa gerekti.Üzerine bakıp hiçte kibar olmayan şekilde tabiri caizse anırdım.Yüzünü sinir kapladığını gözlerinden alevler çıktığını hissediyordum ama ben sadece açıkta kalan o bacaklarına bakıyordum.

-Komik olan ne?!

-Senin bunu cesaret gösterip giyimen tabi ki de.Bunu giydirip seni dışarı çıkaracağıma mı inandın cidden.Ah benim güzel olduğu kadar saf karım.Git çıkar üzerindekini adamı hasta etme.

-Hayır hava çok güzel üstelik bu şortu daha yeni aldım ve beğenerek aldım bunu giyimek istiyorum.Demesi üzerine ellerimi yumruk yaparak üzerine doğru yürüdüm.Geri geri yürümesine sinsi bir şekilde gülümseyerek duvarla aramda sıkıştırdım.Şortun açıkta bıraktığı bacaklarını okşamaya başladığımda titrediğini hissediyordum ama umurum da değildi.Üstelik küçük Mert'i uyandırmış ve büyük Mert'ide kızdırmıştı bunun bir cezası olmalıydı elbette.

-Ben sana giyme demedim karıcım çok giymek istiyorsan benim yanımda giyebilirsin.

Demem üzerine iyice yanakları kızarmaya başladı.Gözlerimin arzuyla baktığını hissedebiliyordum bu güzel kadınıma.Benim kadınımdı.Sadece benim.

-Hatta sen bunu giyme biz dışarıya da çıkmayalım direk yatağa geçelim ne dersin sevgili karıcım.Deyip o şeker dudaklarına yapıştım. 

MERABA YİNE BEN.ÇOK UZUN BİR SÜREDİR YOKTUM DERLER MALUM AMA GERİ DÖNDĞM UMARIM BEĞENİRSİNİZ.