hoofdstuk 2

18 4 2
                                    

pov Michael

Het gaat nu al weken zo, mijn vrienden negeren me en de leraren mogen me ook niet heel erg.
Op dit moment zit ik op mijn kamer zonet heb ik een gesprek gehad met mijn ouders over school, mijn cijfers gaan er op achteruit en de leraren hebben al meerdere keren gebeld met mijn ouders. Na een lang gesprek met mijn ouders hebben ze me huis arrest gegeven, wat ze echter niet weten is dat dit allemaal komt omdat ik zegmaar GEEN vrienden meer heb op school..
Ik besluit maar eens te gaan slapen, gelukkig is het morgen weekend!

Het is nu 2 maanden sinds de zomervakantie, na het gesprek met mijn ouders heb ik me wat meer gericht op school. Vandaag is het zondag en ik zit op mijn kamer wat te tekenen als ik opeens geroepen word
'MICH!' Roept mijn vader. Ik ren de trap af en vraag wat er aan de hand is
'Michael luister eens' zegt mijn moeder ' je vader en ik...' Ze twijfelt even.
'Willen verhuizen' maakt mijn vader af
Ik merk dat mijn mond uitvalt, ik kan mijn oren niet geloven! Dat is ook de reden dat ik mijn ouders vraag om het te herhalen. 'We snappen dat het moeilijk is' begint mijn moeder maar nog voor ze verder kan praten spring ik ze om de hals 'nee mam dit is geweldig!' zeg ik 'wanneer gaan we ?'

vandaag, 1 week later is het de grote dag. Vandaag gaan we verhuizen
Afgelopen week heb ik alles ingepakt en we zijn al twee keer wezen kijken en ik heb sommige dingen al heen gebracht maar vanaf vandaag ga ik officieel verhuizen en ik heb er super veel zin in!
gelukkig hoef ik niemand gedag te zeggen dus kunnen we al snel weg. Op school weet mijn klas niet eens dat ik verhuis en dat is maar goed ook, stomme eikels.
Na ongeveer 2 uur komen we aan in Arnhem bij ons nieuwe huis. Ik stapel mezelf vol dozen en loop naar binnen. Na ongeveer een uurtje staat alles binnen en kan ik beginnen mijn eigen kamer in te ruimen.
ik begin met het ophangen van mijn posters en daarna al mijn kleren in mijn mini inloop kast.
Als ik alles opgeruimd heb sluit ik mijn computer aan en ga ik achter het bureau zitten.
heerlijk! Een nieuwe start, een nieuw begin. Snel open ik safari en ga ik opzoek naar mijn school, het ziet er leuk uit maar zin om naar een nieuwe school te gaan, nee dat niet. Vanaf nu is het alleen ik, alleen Michael Russel en niemand anders!

pov Melody

I am tired of this place, I hope people change
I need time to replace what I gave away
And my hopes, they are high, I must keep them small
Though I try to resist I still want it all

I see swimming pools and living rooms and aeroplanes
I see a little house on the hill and children's names
I see quiet nights poured over ice and Tanqueray
But everything is shattering and it's my mistake

De stem van Troye galmt door de kamer terwijl ik zachtjes meezing.
'MEL' schreeuwt mijn broertje 'KOM WE GAAN NAAR OMA'
Ik schiet overeind, naar oma! 'IK KOM AL' roep ik terug en sluit mijn laptop af. Trek mijn schoenen aan schiet in mijn jasje en stap in de auto. Als we even later uitstappen staat oma al te wachten bij de deur op ons. 'Dag schat' zegt ze terwijl ze me kust en knuffeld. net voor we naar binnen gaan zie ik dat er bij naast oma haar huis mensen naar binnen lopen met verhuisdozen. 'Zeg oma is dat huis naast u nou eindelijk verkocht?' Vraag ik terwijl we naar binnen lopen. Binnen zit opa ook te wachten. Ik knuffel opa en zeg hem gedag, als we zitten geeft oma antwoord op mijn vraag ' jaa sinds vanmiddag zijn er mensen in getrokken' ze neemt een slok koffie en zegt dan: 'ouders met hun zoon'. Terwijl mijn ouders, opa en oma wat praten sluipen ik en mijn broertje naar boven. We gaan samen naar de leukste kamer in dit huis: de muziekkamer, die staat vol met oude LP's waar mijn broertje dan weer GEK van is, mij gaat het om de piano die daar staat. Ik ga achter de piano zitten en begin met piano spelen. Ik zink weg in de wereld van muziek en vergeet alles om me heen.

Heart shaped boxWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu