Taken by a DEMON (PUBLISHED UNDER RISINGSTAR)

Chapter 12

Yva's POV~

May tatlong katok sa pinto. Hindi ako sumagot. Siguradong si Astaroth ang kumakatok.

Ilang sandalli ang wala na sya sa may pinto. Pumasok na siguro sya sa kwarto nya.

I touched my lips with my finger tips.

I can't believe I let myself get kissed by a demon, AGAIN! But now is different. I like it.

I blushed. Ano bang iniisip ko. Pero kanina, ibang-iba ang aura nya. He needs comfort kaya niyakap ko sya.

Bumibilis na naman ang tibok nang puso ko. Astaroth is handsome. Tall dark and Intimidating.

I remember what happen a while ago at the garden. I wanna feel that kiss again.

"Ano bang pinag-iisip ko. " sabi ko sa sarili.

"It is sad to be forgotten, Yv."

Naalala ko na naman ang huling sinabi nya.

Did he have a girlfriend before? Iniwanan ba sya? At kinalimutan? Ang saklap naman non.

No. wait. Demon can't be in a relationship. Silly. What am I thinking? Parang nakakainis isiping may mga naging girlfriend sya. It can't be. Impossible.

Ilang oras na ang nakalipas, ayaw pa rin akong dalawin nang antok. Palaging sumasagi pa rin sa isip ko ang ginawa kanina ni Astaroth sa akin.

Paulit-ulit nang nagpa flashback sa akin ang nangyari.

"Can't sleep?" a voice from outside my room.

Si Astaroth.

Panu nya nalaman na gising pa ako?

"Uhmm, yeah." Sagot ko mula sa loob.

"Can I come in?" he asked.

"Pasok. Bukas yan." Sagot ko. Saka nag click na ang doorknob at pumasok na sya.

Bumangon naman ko mula sa pagkakahiga. Itinuro ko ang silya na nasa gilid para maupuan nya.

"Upo ka."

Umupo naman sya sa silya na itinuro ko.

"Di ka rin ba makatulog?" tanong ko.

"Yeah."

"Well..ahh.. You can talk to me whenever you're lonely." Saad ko.

He chuckled. "Then, we will always be talking."

"Bakit? Malungkot kaba palagi?"

"Nah. Not really."

"What makes you lonely?" Tanong ko sa kanya para may maitopic. Okay lang din kasi di naman ako makatulog.

"To be forgotten."

"Haha. Yeah, it's obvious. Ang lungkot mo kaya kanina sa hardin."

"You, what makes you lonely?" tanong naman nya sa akin.

"To remember someone that will never be back." Sagot ko. Hindi ko alam kong ano ang tinutukoy ko pero yun bigla ang pumasok sa isip.

Ngumiti lamang sya sa sagot ko.

May naisip akong magandang idea. Kaya tumayo ako at kumuha nang bakanteng bote nang coke mismo sa ilalim nang kama. Yeah. Mini trash bin ang ilalim nang kama ko. :3

"What do you want to do with that?" takang tanong niya.

"Let's play a Truth or dare." Sagot ko habang umuusog sa kama para dun kami makapaglaro.