Hoofdstuk 6

97 12 2
                                    

P.o.v. Rimke
De bel ging. We liepen naar het lokaal. Ugh Nederlands. Als ik ergens een hekel aan heb is het de Nederlands docent. Hij is dik en irritant en kan niks uitleggen. We hebben niet echt vaste plekken maar we gaan altijd op dezelfde plek zitten. Ik en Romy zaten eerst langs elkaar maar nu mogen we dat niet meer, net als projecten samen maken. Als we ze lief aankijken mag het soms wel. We mogen zelfs niet meer samen printen. Ik zat helemaak achteraan langs Thomas. Voor mij zat Romy nu alleen. Daar ging Jeremy naast zitten. Ik weet van mezelf dat ik echt super druk ben vandaag dus ik word er sowieso uit gestuurt. Ik zit altijd achteraan omdat de docent daar niet komt kijken dus ik op me telefoon kan zitten. Ik, Thomas, Jeremy en Romy waren een beetje aan het kloten. Ik neen snel een ugly foto van Thomas op snap en sla hem op. "Whahaha deze foto." lach ik hard en laat hem zien. "Verwijder haha." zegt Thomas en geeft me een stomp op me schouder. Niet heel hard maar doet wel pijn. "Auw! Waar sloeg dat op?" riep ik best hard. "Op je arm." zegt Thomad lachend. Jeremy En Romy lachen super hard mee. "JULLIE VIER DAAR ERUIT! Ik wil jullie niet meer zien vandaag." maare over wie heeft ie het. "Meneer over wie heb je het?" vraagt ik. "OVER JULLIE VIER. JEREMY ROMY THOMAS EN JIJ. ERUIT." schreeuwt hij naar ons. Ik sta op en loop voorop. "Ow en dan mogen ik en Romy wel samen?" zeg ik en de hele klas moet lachen. De docent werd helemaal boos om die opmerking. Daarom deed ik het ook. Om die gast boos te zien. De rest was al weer buiten en ik stond in de deuropening te kijken. "Jo, Joost, Link en Harm. Wen hier maar aan." zeg ik lachend en loop naar de aula. "Zozo Jer. Eerste dag op school en meteen al der uit gestuurd." zeg ik lachend en ga op het podium zitten. "Nou dat komt omdat hij langs mij ging zitten en jij zit daarachter en jij wordt er bekant elke dag uitgestuurd." zegt Romy en gaat naast me zitten. "Niet elke dag. Maar wel vaak haha." ik zie dat Thomas een foto probeert te maken en ik doe snel me handen voor me ogen. Romy ziet het ook en doet ook de handen voor der ogen. "Deze foto is opzich best wel leuk." zegt Thomas en laat de foto zien. "Omg, die is leuk! Stuur pls naar me door." zeggen ik en Romy tegelijkertijd. We kijken elkaar aan. "INKIE PINKIE ROOD WIT BLAUW, INKIE PINKIE. BLAUW." zeggen we beiden tegelijk. "Yaz we mogen een wens doen." zegt Romy. Ik wens dat... Daar liep ik altijd vast. Ik weet niet wat ik moet wensen. Ik heb alles al wat ik wil. Ehm. Dat Justin me met rust laat? Ja dat wens ik. En ben echt druk vandaag. Dat vind ik zelf wel leuk. Word ik de klas uitgestuurd, heb ik geen les. En maak ik de kinderen in de klas aan het lachen. Ik ben geen aandachtstrekker, maar mezelf. Die Jeremy is wel cool. Ik mag hem wel. Hij heeft schattige ogen. Maarja hij is zelf ook cute! Wow Rimke. Je kent hem amoer super goed. En je vind Thomas leuk! Ik word uit mijn gedachte gehaald door Thomas. "Yoo Rim. Waar dacht je aan?" vraagt hij. "Teveel, maar wat gaan we nu doen? Ik verveel me." Jeremy is ondertussen al naast me komen zitten. "Idk " zegt hij rustig. Romy licht bijna te slapen op me schouder. Ik schud haar wakker en ik zie dat ze schrikt. "Hahaha jou gezicht! Haha!" zeg ik lachend. Dan komt onze mentor aanlopen. "Och jee, daar komt het hoor." Fluister ik. Jeremy kijkt me aan. "Hoezo?" vraagt hij aan me. "Let maar op." zeggen Romy Thomas en ik tegelijkertijd. "Ehm ik weet niet hoe we inkie pinkie met zijn drieen kunnen doen hahaha." we moeten allemaal super hard lachen om mijn opnerking. "Wat is er zo grappig?" zegt onze mentor die inmiddels al voor ons staat. "Niks, but what's the matter?" zeg ik op mijn prachtige Engels accent. Engels is mijn lievelingsvak. "Ow ik wilde kijken hoe het ging hier, ik verwachte al dat je eruit gestuurd zou worden dus ja." zegt hij en Romy moet super hard lachen. Dan word ik gebeld. Privé nummer. "Hello, its me." zeg ik en me mentor moet lachen. "Rimke waarom hing je net op? Ik weet wie heeft geroddeld dat ik ben vreemd gegaan maar dat is niet waar." waarom kan die sukkel me niet met rust laten. "Oke leuk voor jou. Maar ik weet zelf wel beter. Doei, ow en stalk me please niet meer, because its over!" zeg ik en hang op. Romy staat op en geeft me een knuffel. "Het komt goed! Zo niet, pak ik me stijltang erbij! En je weet dat hij dat hij dat niet gaat overleven!" zegt Romy serieus. "En je vindt het nogsteeds gek dat je stijltanggek word genoemd?" zeg ik lachend

Nieuwe BurenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu