P.O.V. Romy
Leuk voor Rimke dat ze verliefd is, maar ik mag die Thomas niet. Als hij Rimke pijn doet vermoordt ik hem! Ik kijk uit het raam naar buiten en zie Jeremy daar zitten. Hij zit op het balkon, een beetje dood voor zich uit te staren. Ik loop het balkon op en ga op een stoel zitten. "Hey." zeg ik. "Hey." zegt hij. "Is er wat?" Hij schudt zijn hoofd. "Nee, er is niks." zegt hij. "Ojawel. Ik zie het aan je." Hij kijkt me aan. "Beloof je het niet door te vertellen?" vraagt hij. Ik knik. "Nou, ik ben verliefd op Rimke en ik had alle moed verzamelt om haar vanmiddag mee uit te vragen." zegt hij. "Alleen toen zag ik haar met Thomas zoenen.." zegt hij. "Ik mag die Thomas niet." Zonder dat ik het wil zei ik het. "Niet vertellen aan Rimke hoor." zeg ik dan. Hij knikt. "Ik zal het tussen ons tweetjes houden." zegt hij. "Je kan me appen als er wat is hé?" zeg ik tegen Jeremy. "Is goed." zegt hij en staart weer levenloos naar buiten. Arme Jeremy. Ik sta op en loop naar binnen. Ik trek de koelkast open en zie dat er bijna niks in staat. Tijd om weer naar de winkel te gaan denk ik. Ik pak een tas en mijn portemonnee en loop de deur uit. "Romy, waar ga je naartoe!?" vraagt Rimke die met Thomas net thuis komt. "Naar de winkel." zeg ik bot en loop door. Kut, ik hoefde ook niet zo bot te reageren op Rimke, zij heeft niks gedaan. Ik zucht diep en loop verder door.
Chagrijnig sta ik in de supermarkt. Fijn, ze hebben ook geen wit brood meer. Ik pak een zak met bruin brood en gooi het in de kar. De helft van de boodschappen heb ik niet kunnen halen omdat het op is of net iemand voor me de laatste gepakt heeft. Ik loop richting de kassa en leg alles op de toonbank. Ik betaal alles en stop het in een tas. Dat was zeer makkelijk winkelen. Ik zet de kar weg en loop met de boodschappentas over me schouder mee naar huis. Onderweg kom ik Joost tegen met een meisje. Hij heeft een arm over haar schouder heen. "Hey Romy!" zegt hij vrolijk maar ik negeer hem en loop stug door. Ook dat nog. Tranen vullen mijn ogen en ik loop hard naar huis.
P.o.v. Rimke
"Dus, wat wil je zien?" vraag ik aan Thomas. "Een horror film." zegt hij met een grijns. De deur gaat open en Romy loopt met waterige ogen naar de keuken toe. Ze gooit de boodschappentas op het aanrecht en loopt regelrecht naar haar kamer. "Romy!?" roep ik. Ik sta op van de bank en loop naar haar deur toe. "Romy.." zeg ik dan. "Laat me alsjeblieft met rust." zegt ze met een trillende stem. Ik zucht en loop weer naar Thomas toe. "Volgensmij heeft ze ergens last van." zegt Thomas. "Niet grappig." zeg ik en ga zuchtend op de bank zitten. Hij kijkt me aan. "Nou, start alsjeblieft die verdomde film op." zeg ik en braaf doet Thomas de film aan.
"Dat was een leuke film!" zegt Thomas. "Uhu." zeg ik en loop naar het aanrecht om de boodschappen op te ruimen. "Hey. omdat Romy last van iets heeft hoef jij toch ook niet chagrijnig te doen?" zegt hij met een lieve stem. "Thomas, toe even." zeg ik. "Oké oké. Ik ga al weg." zegt hij en loopt de woonkamer uit. Ik ruim rustig de boodschappen op en ga zitten op de bank.
De deurbel gaat. Als het Justin is he, ik vermoordt hem! Ik loop naar de deur toe en doe hem open. Tot mijn verbazing staat Joost daar. "Oh hoi! Ik had je niet verwacht." zeg ik. "Mag ik misschien binnen komen?" vraagt Joost. Ik knik en samen lopen we naar de woonkamer. "Weet jij waarom Romy zo doet?" vraagt hij dan. Ik kijk naar Romy haar kamer. Ik gebaar naar hem dat we ergens anders moeten praten. We staan buiten voor hun deur. "Ik weet het niet." zeg ik dan. "Toen ik met Tessa voorbij liep en hoi zei tegen haar negeerde ze me." zegt Joost.
Ripmij 2016^^Romy
