Το τέλος μας.

Κεφάλαιο 1

"Μαμα... κάνε γρήγορα..!!! Θα αργησουμε..!!! " η κορη μου πηγαινει πανω κατω στο δωματιο μου..

"Δεν θα αργησουμε καθολου..!! Εχουμε πολλη ωρα μπροστα μας..!!! " γελαω με τη συμπεριφορα της.

"Και αν ερθουν τωρα..??? "

"Αγαπη μου, θα εισαι μια χαρα..!! Ακομα και να ερθουν τωρα, θα εισαι η ιδια Ιφιγένεια με χτες... και εκεινος θα ειναι ο ιδιος Τιμολέων..!! " καθως λεω το ονομα του, το σωμα μου ανατριχιαζει, και διωχνω μακρια την αναμνηση.

Ευχομαι το αγορι που εχει κλεψει την καρδια της κορης μου να ειχε οποιοδηποτε αλλο ονομα, ετσι θα ηταν πιο ευκολο να τον φωναζω.

"Εμεις οι ιδιοι θα ημαστε..!! Αλλα σημερα ειναι ξεχωριστη μερα..!!! Θα συναντιθειτε οι γονεις για πρωτη φορα...!! Και εμεις πρεπει να ειμαστε τελειοι..."

"Το ξερω μωρο μου..!! Πες μου κατι μονο.. : Εισαι σιγουρη οτι το αγαπας αρκετα αυτο το αγορι, ωστε να δεχτεις την προταση αρραβωνων, μπροστα στους γονεις σας..??? Αυτο ειναι ενα πολυ σημαντικο βημα στη ζωη σου, και αν τυχον -που ευχομαι να μην- τυχει να συμβει για δευτερη φορα, ισως με καποιον αλλον αντρα, δεν θα ειναι το ιδιο..!! Αυτη ειναι η μερα σου .!! Ερχεται μονο μια φορα..!! Και ειναι η μοναδικη...!! "

"Μαμα, χαλαρωσε ." Γελαει μαζι μου.

"Δεν ειναι ο γαμος μου.. "

"Ναι, εχεις δικιο..!!! Επρεπε να κρατησω αυτα τα λογια για τοτε..!! " γελαω βουρκωμενη.

"Παμε τωρα κατω, να περιμενουμε τον αντρα της ζωης σου με την οικογενεια του που τοσο σε αγαπαει..!! " τριβω στοργικα την πλατη της.

"Ο μπαμπας ειναι ετοιμος.. " της ξεφευγει ενα γελακι καθως κατεβαίνουν τις σκαλες..

Εκεινος οταν μας βλεπει σηκωνεται απο τον καναπε και κοιταζει την κορη μας ολο θαυμασμο.

Γιατι να μην το κανει άλλωστε ..??

"Κοιτα ποσο αλλαζει ο ανθρωπος για την αγαπη.. " μας κλεινει και τις δυο μας στην αγκαλια του.

"Μπαμπα σταματα..." η Ιφιγένεια παντα αποφευγει να μιλαει στον πατερα της για αγαπες, αγορια, κλπ..

Απο παντα ημουν εγω που τα ηξερα, και υστερα τα ελεγα στον πατερα της.

"Ελπιζω να ησουν και εσυ τοσο ευτυχισμενη οταν γνωριστηκαν οι γονεις μας.. " σπευθυνεται σ'εμενα γελωντας.

"Ω, πιστεψε με..!! Δεν εδινα δεκαρα για αυτο.. " συνεχιζω το παιχνιδι και η κορη μας απομακρυνεται λεγοντας πως θα επιστρεψει σε ενα λεπτο απο το δωματιο της.