BEN ARTIK SEN OLMUŞUM

6.Bölüm

  Eylül KARAN'dan,

İçeri girdiğimde abim koltukta uyuyakalmıştı. Heme koltuğun kenarındaki pikeyi alıp üzerine örttüm. Sonra başucuna oturup yüzünü incelemeye başladım. Ne kadar çok babama benziyordu. Babamı kaybedeli 3 sene oluyordu. Ölüm nedeni kalp kriziydi. Yani doktorların koyduğu teşhis böyleydi. Ama asıl ölüm nedeni annemdi. Abim annemden birçok nedenden dolayı fazlasıyla nefret ediyor. Tamam bende annemi sevmiyordum ama nefret de edemiyordum sonuçta annemizdi o bizim. Babam Sare'nin başka bir adamdan olduğunu öğrendiğinde kalp krizi geçirmişti. Lise 2. sınıftaydım. Annemi ilk ben yakalamıştım o adamla. Birden olaylar gözümde canlandı.

27 Ağustos 2011

... Hava acayip sıcaktı.Bunalmıştım ve odamdan çıkıp mutfağa su içmeye inmiştim. Annem henüz işe gitmemişti. Şaşırmıştım çünkü çoktan işe gitmesi gerekiyordu. "Anne neden işe gitmedin?" diye sordum. "Hazırlanıp çıkacağım" demişti ve banyoya girmişti. Annem çok güzel kadındı. Ona çok benziyordum.Sapsarı uzun saçları ve masmavi gözleri vardı. Babamla birbirlerine deli gibi aşık olup evlenmişlerdi. Hikayelerini çok iyi biliyordum. Anneme ne zaman sorsam anlatırdı. Ama son zamanlarda babamla aralarında mesafe vardı. Babam annemden biraz büyüktü. O yüzden annem kardeşi gibi dururdu. Düşüncelerimi annemin telefonuna gelen mesaj sesi böldü. Ardından iki tane daha mesaj gelmişti ve bir tane daha. Sanırım önemli bir şey vardı. Tezgaha yaklaşıp elime telefonu aldım. Tekrar mesaj geldiğinde ekranda'Bebeğim ne zaman geliyorsun?' yazıyordu. Gözlerimi kocaman açıp telefonun ekranını kaydırdım ve önüme telefon şifresi çıktı. Hadi ama telefonuna neden şifre koysundu ki. Nasıl açacaktım o şifreyi şimdi. Hemen tekrar ana ekrana gelip sağ alt köşedeki kamera simgesini yukarıya kaydırdım. Ön kamera açılınca ortadaki tuşa basıp ana ekrana geldim ve telefon açılmıştı. İçimden korktuğum başıma gelmesin diye dua ederken 'whatsapp' simgesine bastım. Kayıtlı olmayan numaradan 5 yeni mesaj vardı. Hemen sohbeti açtım ve mesajları okumaya başladım. 'Aşkım gerizekalı kocanı atlatmak kolay oldu istersen seni alayım' 'Hayır sevgilim Eylül evde ben gelirim, şimdi duşa giriyorum.' yazmıştı annem. Ekrandaki yazılar buğulanmaya başlamıştı ve gözümden bir damla yaş düştü telefonun ekranına. Annem babamı aldatıyordu. Hemde babamın en yakın arkadaşı ve ortağıyla. Böyle bir saçmalık olabilir miydi. Annem babamı çok seviyordu. Beynim uğulduyordu. Nasıl olabilirdi böyle bir şey, aklım almıyordu. Kapı açılma sesi duyduğumda bakışlarımı banyoya çevirdim. Annem giyinmiş ve süslenmişti. Beni görünce duraksadı ve direk savunmaya geçti. "Sen ne yaptığını sanıyorsun? Nasıl karıştırırsın telefonumu" deyip telefonu elimden çekti.

Akmaya çalışan gözyaşımı elimin tersiyle silip "Bunu nasıl yaparsın?" diyebildim. Sesimin titremesi güçsüzlüğümü gösteriyordu. Nasıl olurdu bu. Annem üzerime yürümeye başladı ve "Ne abine ne de babana, hiç kimseye hiç bir şey söylemeyeceksin, anladın mı?" diye bağırdı. Koşarak odama çıktım ve kendimi yatağa atarak ağlamaya başladım. Neyden bahsediyordu bu kadın? Birde bunu babama söyleyeceğimi mi ? Nasıl söyleyebilirdim ki böyle bir şeyi? 

                 *************

Gözümden süzülen yaş abimin yüzüne düşünce irkildi. Gözlerini kırpıştırarak açtı ve gerinerek doğruldu. Çocuğun uykulu hali bile yakışıklı. Canım abim. Eğilip anlımı öptü ve geri çekilip"Nasılsın meleğim?" diye sordu. "Çok yorgunum abicim seni de uyandırdım" dedim. "Olsun meleğim zaten seni bekliyordum bende, güzel haberlerim var sana." dediğinde sırtımı dikleştirip meraklı gözlerle ona baktım. "Yeni bir ev tuttum artık sadece senin ve benim evim olacak." dediğinde yüzüme burukça bir gülümseme yerleştirdim. "Peki annem ve Sare ne olacak?" diye sorduğumda abim direk"Umurumda mı sanıyorsun o kadın? Tamam Sare benim kardeşim olabilir ama o kadın zerre kadar umurumda değil. Sare'nin ihtiyaçları için olan tüm parayı her ay öderiz, istediğimizde de görmeye geliriz ama daha fazla o kadınla yan yana duramam. Okulun da bittiğine göre artık bir bağlantımız kalmadı." dedi Tekrar gözlerim dolmuştu. "Yapma abi Sare'nin bize ve bakıma ihtiyacı var. Fakat bu bakımı annem yapamaz zaten ihtiyacı olan sevgiyi de veremez. Hastalığı ilerlemiş durumda önceleri sadece sinir hastasıydı fakat şimdi ağır bir depresyon geçiriyor. Bu Sare'nin sağlığı açısından çok önemli. Annem Sare'ye iyi gelmez." dediğimde abim samimi bir şekilde gülümsedi ve bana sarıldı. "Nasıl bu kadar iyi niyetlisin anlamıyorum. Çok çabuk kanıyorsun, kıyamıyorsun hiç. Tamam bak söz veriyorum Bahar'ın burada kalması için elimden gelen her şeyi yapacağım ya da başka bir bakıcı tutarız sen bunları düşüme artık. Hadi yatalım çok geç oldu."dedi."Sen yarın işe gidecek misin?"diye sorduğumda kafasını 'hayır' anlamında salladı ve "Yarın halletmem geren bir işim var.Sende benimle gelir misin?"dedi."Gelirim de ne yapacağız ?"dediğimde "Yarın görürsün hadi iyi geceler meleğim."deyip anlımdan öptü ve odasına girdi. Bende oturma odasını toplayıp odama geçtim.