Nedir insanları en çok korkutan. Ölüm mü? Öyleyse ölümle göz göze iken neden korkmuyorum? Neden geride bırakacağım insanları düşünmüyorum. Annem... İlk bir iki hafta üzülür. Sonra teselliyi Aylin ve Burak da bulur. Babam da aynı şekilde. Kardeşim Aylin ve abim Burak. Ne kadar kavga etsekte onlar da üzülür biliyorum. Ama onlarda acıdan kurtulmak için bu işin bir pozitif yönünü düşünürler. Tuvalet sırası veya televizyon sırası gibi şeylerde üç kişi yarışmayacak, iki yarışacaktı. Bu da onların işine gelirdi. Yani arkamda bırakacağım bir şey yok. Bendim ve yine benim.
Şimdi bıraksam kendimi rüzgara, alsa götürse beni serin sulara. Acırmıydı canım. Acırsa da kalbim gibi acırmıydı?
Peki ya ölmessem... Bir daha mı denicem? Şimdiki cesaretim bir daha olmazsa eğer.
Başka çare var mı? Tabiki HAYIR. Bakleyin beni serin sular,derinliğinizde kaybolmaya, kendi özgürlüğümde boğulmaya geliyorum. Ölüme teslim olmaya geliyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLER
Literatura FemininaHayallerim vardı yapmak istediğim onunla. Onunla geçirmek istediğim bir hayatım olucaktı. Belkide benim suçumdu. Vaktimi iyi kullanmamıştım. Hiç gitmeyeceğini düşünmüştüm, beni hiç bırakmayacağını. Fakat anladım ki, hiçbir şey kalıcı değil. Ve ben...
