Niks was meer hetzelfde. Boven de buitenwijken van het eiland stond een Star Distroyer. Door het enorme oorlogsschip werd de hele wijk in duisternis gehuld. Mijn vader zei dat het was ter mobilisatie. Maar daar geloofde ik niks van. De Senaat was niet verstandig hier. De Senaat was woedend toen ze nieuws hoorde dat de Magma Bridge is gemaakt. De brug tussen Skyfall en het sterke Seamile.
De senaat had veel onderhandelingen. Maar niet met anderen staten. Het ministerie van Eco Island was druk bezig. Al konden ze de Senaat niet helpen. Mijn vader was opperbevelhebber van het leger. Zou hij het zo ver laten komen. Maar mijn vader is zo gek als een duur. Ik had nooit zo goeden band met mijn vader.
Ik had vandaag niet veel gedaan. Mijn vader was de hele dag weg. Maar het was vandaag ook nog redelijk stil. Geen gekreun van TIE Fighters en X-Wings. Het was inmiddels als donker. Mijn vader was nog steeds niet thuis. Ik voelde me een beetje alleen. In het centrum hoorde ik ineens een hele grote knal. Ik keek uit het raam en zag twee X-Wings achter een bomber razen. De bombers komen uit Skyfall.
Ik ren naar buiten. De bomber spatte uit één door een torpedo van een X-Wing. Het was even stil. Ik ging naar het hoofdplein. Daar lagen vier mensen op de grond. Dit was geen toeval. Het waren senatoren. Mensen keken verbaast naar het plein. Het was zeker. Iedereen was geschokt. Er kwam oorlog aan, dat is zeker. En geen kleine oorlog ook. Maar hoe moest De staat verder zonder de opperbevelhebber. Want mij vader is vermoord. Ik weet het zeker. Ik zal niet stoppen voordat de vijand is verslagen. Ik zal hem wreken.
JE LEEST
The Republic
Science FictionHet is stil. Diep in de nacht. Iedereen slaapt. Maar ik ben wakker. Ik heb een vreemd gevoel in me maag. Alsof ik iets voel aankomen. Iets wat zelf een medium niet kan voorspellen. Er komt iets aan, iets groots. Maar ik ben niet bang. Me handen tril...