YBIQ--Popular Boys

73 1 0
                                    

และแล้ว...เช้าวันอังคารก็มาถึง ผ่านไปวันนึงสำหรับการเรียนอันแสนหนักหน่วง แต่มันยังไม่หมดแค่นั้น เพราะยังเหลืออีกตั้งสี่วัน ถ้ารวมวันนี้น่ะนะ ใช่ วันนี้ผมต้องไปเรียน แต่ที่ผมนอนลืมตาอยู่บนเตียงตอนตี 5 ครึ่งนี่ไม่ใช่ไร อยู่ดีๆไอ้ฮยองที่นอนอยู่อีกห้อง มันมาเคาะประตูห้องผมตอนประมาณตี 4 ครึ่ง แล้วบอกว่านอนไม่หลับ ขอนอนด้วย คือเข้าใจป้ะว่ามันขึ้นวันใหม่แล้ว มึงจะมานอนไม่หลับอะไรตอนนี้ สะตอไม่สะตออ่ะคิดดู ไล่กลับห้องก็ไม่ไปด้วยนะ พอผมให้เข้ามามันก็เดินตรงไปที่เตียงผมแล้วก็หลับทันที และมันไม่ใช่แค่นั้น มันยังมีการดึงผมลงไปด้วยอีกต่างหาก เท่ากับว่าผมกับไอ้ฮยองกำลังนอนด้วยกันบนเตียงโดยมีแขนหนักๆรัดตัวผมอยู่ เท่านั้นแหละ ตื่น!! ตื่นเต็มตาเลย ไม่นงไม่นอนมันละ หลับไม่ลง กระดิกไปไหนก็ไม่ได้เพราะไอ้ฮยองนี่ก็รัดแน่นเหลือเกิน ถ้าเกิดตอนหน้าท่านผู้อ่านไม่เห็นผมปรากฏตัวอยู่ในเรื่องล่ะก็ รู้ไว้ด้วยว่าผมตายไปแล้ว ตายคาเตียงเนี่ยแหละ

"อื้ออ..." ตายล่ะหวา...สงสัยผมจะเผลอดิ้น ฮยองที่เป็นเมะแต่แมนน้อยกว่าผมเลยครางฮือออกมา แถมยังกอดผมแน่นกว่าเดิมอีก เจริญ -..-

"โฮซอกฮยองๆ..." ผมลองเรียกคนที่นอนหลับปุ๋ยดู เผื่อเขาจะรู้สึกตัวแล้วปล่อยผมซะที

"งืม...แจ๊บๆๆ" โถ อีสัส อย่าบอกนะว่ามึงนอนน้ำลายยืด อีเหี้ยยยยย ผมกูววว ผมดิ้นขลุกขลักๆในอกแข็งๆของโฮซอกฮยองอีกครั้ง พยายามดันตัวออกมาแต่ก็ไม่สำเร็จ เมื่อโฮซอกฮยองกอดผมแน่นขึ้นไปอีก อีห่าาาาา นี่กะจะให้กูตายเลยให้มั้ยเนี่ย งั้นลาก่อนครับคุณผู้อ่าน คร่อก!!

ติ๊ดๆๆๆๆ...ติ๊ดๆๆๆๆ....

ในที่สุด เสียงที่ผมรอคอยก็ดังขึ้น ใช่แล้วครับ เสียงนาฬิกาปลุกบอกเวลาหกโมงเช้า ผมค่อยๆแกะมือของโฮซอกฮยองออก ซึ่งคราวนี้มันก็หลุดออกอย่างง่ายดาย ที่กูดิ้นจะเป็นจะตายเมื่อเช้ามืดนี่คืออะไรไหนตอบ ผมลุกไปเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเอง ปกติผมไม่ตื่นตอนนาฬิกาปลุกหรอก เลยไปอีกประมาณครึ่งชั่วโมงโน่นนนน(บอกว่าครึ่งชั่วโมงนะ ไม่ใช่ชั่วโมงครึ่ง) แต่มันนอนไม่หลับแล้วไง เลยไปอาบน้ำดีกว่า

[BTS] Yes, Because I'm Queen!!! HOPEMINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon