[BTS] Yes, Because I'm Queen!!! HOPEMIN

YBIQ--JIMIN's accident

[JIMIN'S PART]

เช้าวันใหม่...วันอาทิตย์ที่สดใส ใช่...ผมควรจะสดใสนะ แต่อาการปวดหัวจากเมื่อคืนยังแล่นพล่านอยู่เลย การบ้านอะไรก็ยังไม่ได้ทำสักอย่าง เห็นทีผมควรขยันกว่านี้นะ...ใช่มั้ย

ผมเดินเอื่อยๆไปอาบน้ำ หนังตาจะปิดไม่ปิดแหล่ ไหนจะอาการปวดหัวที่เป็นอยู่อีก อย่างกับไปทำโจทย์คณิตศาสตร์ของอาจารย์ซอฮยอนจอมโหดมายังไงยังงั้น ถึงอาจารย์เขาจะสวยก็เหอะ นี่ผมพล่ามอะไรอยู่เนี่ย...

หลังจากที่จัดการกับตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็เดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาของมาประทังชีวิตแห้งๆของผมทันที

"มันไม่มีอะไรเลยเหรอวะเนี่ย"

ใช่ครับ...เพราะเมื่อผมเปิดตู้เย็นก็เจอเข้ากับความว่างเปล่าเข้าเต็มรัก เอิ่ม...ผมว่าผมคงต้องไปหาอะไรกินข้างนอกเอาแล้วล่ะ ขากลับค่อยซื้อของสดมาไว้ติดตู้เย็นบ้าง ไม่งั้นคงจะได้กินแต่รามยอนนั่นแหละ เพราะผมค่อนข้างขี้เกียจ ถึงผมจะมีเงินจากพ่อแม่ส่งมาให้จนใช้แทบจะไม่หมดอยู่แล้วก็เถอะ ผมว่าผมควรที่จะเลิกพล่ามอะไรไร้สาระแล้วออกไปหาอะไรกินสักทีเถอะ

"กินไรดี...อันนั้นก็น่ากิน อันนี้ก็น่ากิน แต่แพ้ถั่ว ไม่กินดีกว่า" ผมพูดประโยคคล้ายๆกันนี้มาแล้ว 3-4 รอบ แต่ก็ยังหาของกินตกถึงท้องไม่ได้สักที สาเหตุก็อย่างที่บอก ผมค่อนข้างจะเรื่องมากน่ะนะ

ปั้ก!! โครม!!

"โอ๊ย ไอ้เชี่ยนี่...เดินมาได้ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย" ผมด่าออกไปทันทีเมื่อชนกับใครบางคนจนล้มกระแทกพื้นอย่างแรง หมดกัน...ก้นผมจะเป็นอะไรมั้ยเนี่ย

"ผมขอโทษครับ" เสียงทุ้มของคนที่ชนผมเอ่ยขึ้นอย่างลนลาน ก่อนที่ผมจะสังเกตว่าข้าวของที่หมอนั่นถือมาด้วยหล่นกระจายเต็มไปหมด

"เฮ้ออ ไม่เป็นไรหรอก มาๆ เดี๋ยวผมช่วยเก็บ" ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะก้มลงไปช่วยชายแปลกหน้าเก็บของที่หล่นเกลื่อนตามพื้น...